ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 149

เจย์มองดูตุ๊กตาในมือของเขาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม จากนั้น เขาก็จ้องไปที่ห้องของหมั่นโถวน้อย หลังจากเซ็ตตี้เข้าห้องไป เธอก็กระแทกประตูเสียงดังจนสะเทือนไปทั้งบ้าน มันชัดเจนเลยว่าเธอกำลังอยู่ในอารมณ์บูดแบบสุด ๆ

เจย์รู้สึกว่าอารมณ์ของหมั่นโถวน้อยนั้นรุนแรงและแปลก เขาเดาว่าเธอคงเกิดมาแบบนั้น และมันคงไม่มีอะไรให้เขาต้องทำ

อารมณ์ของเขาดีขึ้นหลังจากเขาปลอบใจตัวเอง

ภายในห้องนอน เซ็ตตี้ซ่อนตัวใต้ผ้าห่มและปาดน้ำตาเงียบ ๆ โรสมองดูมนุษย์ตัวน้อยที่กำลังรู้สึกเสียใจอย่างมาก และรู้สึกว่าเธอคงไม่สามารถเมินเฉยต่อสุขภาพจิตของเซ็ตตี้ได้เพียงเพราะเธอต้องการเก็บเซ็ตตี้ไว้กับเธอ

"เซ็ตตี้น้อย ลูกอยากให้เขาพาลูกออกไปด้วยใช่ไหม?" โรสนั่งข้างเซ็ตตี้น้อย เสียงของเธออ่อนโยนและผ่อนคลาย

เซ็ตตี้ยกใบหน้าขึ้นมาจากน้ำตาแล้วพยักหน้า เสียงอ่อน ๆ และน่ารักของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสงสัย "คุณแม่ ทำไมคุณลุงถึงไม่ชอบหนู?"

โรสคิด เธอจะตอบยังไงดี? เหตุผลที่เจย์ไม่ชอบเซ็ตตี้ก็เพราะโรสเอง เพราะเขาไม่ชอบโรส เขาจึงไม่ชอบลูกสาวของเธอด้วยเช่นกัน

ทำไมเจย์ถึงไม่ชอบโรส? เพราะว่าเขาเป็นพวกทะนงตนที่ไม่สนใจคนแบบโรสที่เกิดมาอย่างผิดธรรมเนียม การศึกษาต่ำ และไม่สวย เธอมักจะยั่วยุเขาด้วยเช่นกัน ไม่เพียงแค่เธอมีเซ็กส์กับเขา แต่เธอยังต่อต้านเขาอีก มันก็ถูกแล้วที่เขาจะเกลียดเธอ

โรสมองดวงตาของเซ็ตตี้ที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายสถานการณ์นี้ให้เซ็ตตี้ฟังยังไง ความรักและความเกลียดชังของทั้งเธอและเจย์นั้นวิ่งผ่านชีวิตถึงสองชีวิต ในชีวิตที่แล้ว เธอตายก็เพราะเจย์ ในชีวิตนี้ เธอจึงต่อต้านเจย์แล้วมอบเด็กให้เขา

เด็กจะสร้างรอยต่อให้พวกเขา

มันเป็นเพราะโรสนั้นต้องการความรักที่เธอไม่เคยได้

ในที่สุด โรสก็เพียงอธิบายกับเซ็ตตี้ง่าย ๆ "เซ็ตตี้ ลูกไปคุกคามเขาก่อนหน้านี้ บางทีคุณลุงอาจจะรู้สึกว่าเซ็ตตี้เป็นเด็กไม่สุภาพและอารมณ์ร้าย ถ้าลูกปฏิบัติต่อคุณลุงอาเรสอย่างที่ลูกทำต่อคุณลุงและคุณน้าคนอื่น ด้วยความอ่อนโยน ใจดี และมารยาทที่ดี แม่มั่นใจว่าคุณจะต้องเรียนรู้ที่จะชอบเซ็ตตี้เหมือนกัน"