ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 162

เสียงของเธอดูเฉยฉาเมื่อเธอกล่าวออกมา แต่คำพูดของเธอนั้นลอดผ่านฟันที่กัดแน่น ไม่มีใครสังเกตความน่าสยดสยองในสายตาของเธอเลย

เธอเกลียดโรส ลอยล์ ถ้าไม่ใช่เพราะโรส เธอคงยังคบอยู่กับเจย์

เธอต้องการให้โรสกลายเป็นเป้าหมายที่ทุกคนเกลียดและอิจฉา เธอต้องการเห็นว่าโรสจะอับอายยังไงเมื่อผู้หญิงคลั่งรักมากมายตามตัวเธอ

"โรส ลอยล์? ใครกันน่ะ?"

หญิงสาวหงุดหงิดกันในทันทีเมื่อมีคู่แข่งปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน

หัวข้อพูดคุยกลายเป็ยโรส ลอยล์ ไปแล้ว

แนนซี่ดีใจมากที่ได้เปิดเผยตัวตนของผู้หญิงที่ถูกปิดบังไว้กับพวกเธอ "เธอเป็นภรรยาเก่าของท่านอาเรส! เธอเป็นลูกสาวของตระกูลลอยล์ แต่มีข่าวลือว่าเธอถูกเลี้ยงขึ้นมาในหมู่บ้านบนภูเขาและกลับไปที่ตระกูลลอยล์ในสมัยที่เธอเรียนมัธยมปลาย ไม่แปลกหรอกที่พวกคุณจะไม่เคยได้ยินชื่อเธอมาก่อน"

ผู้หญิงบางคนแสดงท่าทางดูถูกออกมา "โอ้ โตในหมู่บ้านบนภูเขา? นั่นจะทำให้เธอเป็นคนป่าเถื่อนไร้การศึกษาแน่! ทำไมท่านอาเรสถึงไปตกหลุมรักผู้หญิงแบบนั้น?"

เธอกล่าวต่อ "ไม่ใช่เพียงโรส ลอยล์ จะมาจากหมู่บ้านบนภูเขา แต่เธอยังเป็นลูกนอกสมรส ตระกูลลอยล์กำลังจะล้มละลาย การตกอับของผู้หญิงบ้านนอกนั่นกำลังมาถึงแล้ว มาดูว่าเธอจะทำอะไรเป็นอย่างแรก!"

"ฮ่าฮ่า!"

เหล่าหญิงสาวหัวเราะชอบใจ พวกเธอไม่คิดว่าโรสจะเป็นภัยอะไรกับพวกเธอในอนาคต

โจเซฟินมองกลุ่มหญิงสาวอย่างไม่ชอบใจ เธอไม่อยากได้ยินคนพวกนี้พูดไม่ดีกับโรส "พี่ชายฉันมาแล้ว" เธอกล่าว เสียงของเธอเข้าใจยากเหมือนผีสาง

เหล่าหญิงสาวหยุดพูดทันที พวกเธอวิ่งไปที่หน้าทางเข้า

โจเซฟินมองดูพวกเธอวิ่งออกไป จากนั้นก็ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ "โรสอาจเป็นคนบ้านนอก แต่เธอดีกว่าผู้หญิงวัตถุนิยมแบบพวกเธอเป็นร้อยเท่า"

ในขณะเดียวกัน รถ Rolls Royce ของเจย์ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าทางเข้าหลักของแกรนด์ เอเซีย คลับ คนรับใช้ได้เปิดประตูแล้วทำความเคารพเขาด้วยการโค้งคำนับ