ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 202

เกรย์สันตกใจ "โอ้"

'ท่านอาเรส เขามักจะไม่ชอบการเข้าร่วมงานเลี้ยงของสังคมชั้นสูงเสมอ ส่วนใหญ่เป็นเพราะเขาเกลียดการถูกรุมล้อมด้วยหญิงสาว'

'คราวนี้ท่านอาเรสแทบไม่คิดที่จะปฏิเสธคำเชิญของฌอน เบล เขาต้องเกรงใจทายาทของเบลเอ็นเตอร์ไพรส์เล็กน้อยแน่'

"คุณต้องมีคู่เต้นรำนะครับ ท่านอาเรส!" เกรย์สันกล่าวอย่างระมัดระวัง

"คู่เต้นรำ?" ภาพของโรสฉายในหัวของเจย์

เธอเต้นวอลซ์กับเขาในคืนงานเลี้ยงวันเกิดของโจเซฟิน และเขาก็จำได้ว่าพวกเขาเป็นคู่เต้นรำที่ดีต่อกัน

"เตรียมชุดราตรีให้โรส ลอยล์"

เกรย์สันตะลึงมากจนอ้าปากค้าง 'ท่านอาเรส ปกติเขาจะคลื่นไส้ชื่อของโรส ลอยล์ ทุกครั้งที่กล่าวถึงในอดีตด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เขากลับรับคำเชิญแล้วให้เธอเป็นคู่เต้นรำกับเขา?'

บางทีนี่อาจเป็นความหมายตรงข้ามของคำกล่าวที่ว่า 'ความคุ้นเคยทำให้เกิดการดูถูก'?

"ได้ครับ"

"คุณมีอะไรเป็นพิเศษสำหรับชุดร่วมงานไหมครับ?" เกรย์สันถาม

เจย์เหลือบมองชุดสูทสั่งตัดอย่างดีของเขาแล้วถามด้วยท่าทางมืดมน "ที่ฉันใส่อยู่ยังดีไม่พอรึไง?"

เกรย์สันเริ่มเหงื่อตก ท่านอาเรสทั้งดูสูงศักดิ์และผยองในทุกชุดที่เขาสวม ต่อให้เขาใส่ชุดที่ซื้อมาจากตลาดนัด เขาก็ยังดูเหนือกว่าคนอื่นอยู่ดี

'อย่างไรก็ตาม ในเมื่อเขาจะร่วมงานเลี้ยงผู้ดี เขาควรเปลี่ยนไปเป็นชุดที่ตรงตามวาระโอกาส

"มันยอดเยี่ยมครับ" เกรย์สันกล่าวก่อนรีบออกไป

โดยไม่มีใครรู้ วันนี้ฌอนได้ใช้ความพยายามอย่างมากในการตามหาโรส เขามีเพียงเป้าหมายเดียวในหัว—ขอให้โรส ลอยล์ เป็นคู่เต้นรำของเขา

"ผมเพิ่งกลับมา คุณโรส และผมก็ไม่มีเพื่อนเพศตรงข้ามมากนัก ดังนั้นคุณช่วยเป็นคู่เต้นรำกับผมได้ไหม?" ฌอนขอร้องโรสเสียงอ่อน เขามีชื่อเสียงในด้านทัศนคติที่ไม่ยอมแพ้