ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 208

ในตอนแรกเขาวางแผนจะเปลี่ยนชุด แต่เขาหากุญแจห้องแตังตัวไม่เจอ ดังนั้น เขาจึงกลับมาโดยไม่ได้เปลี่ยนอะไร

โจเซฟินกล่าวอย่างกระตือรือร้น "ฉันขอโทษนะ ฌอน ดูเหมือนว่าคู่เต้นรำของคุณจะถูกพี่ชายฉันพาตัวไปแล้ว เพื่อแสดงการขอโทษ ฉันสามารถเป็นคู่เต้นรำชั่วคราวของคุณได้… ถ้าคุณไม่รังเกียจ"

ฌอนคิดอยู่ไม่นานก็พยักหน้า "ได้สิ"

เมื่อโจเซฟินและฌอนเดินเข้าไปในงาน พวกเขาก็พลันเจอกับเจย์และโรสทันที

เจย์ชำระหนี้แค้นที่เขามี เขากล่าว "ฌอน เบล สีแดงเข้ากับคุณจริง ๆ นะ"

ฌอนไม่มีทางเลือกนอกจากเจ็บใจอยู่เงียบ ๆ ริมฝีปากของเขามีรสขม

"โรส อย่าลืมว่าคุณตกลงจะเต้นกับผม" ฌอนมองโรสด้วยรอยยิ้ม เสียงของเขาอ่อนโยน

เจย์มองดูสองคน 'จีบ' กันอย่างเปิดเผยต่อหน้าเขา มีความเย้ยหยันร้ายกาจในดวงตาของเขาแวบหนึ่ง 'อย่าแม้แต่จะฝัน!'

ฌอนหยิบไวน์แดงในมือของเขาแล้วชูแก้วให้โรส "นี่สำหรับคุณ โรส"

เพื่อเป็นมารยาท โรสจึงยกแก้วไวน์ในมือเธอเช่นกัน จากนั้นเธอก็ดื่มมันหมดในอึดเดียว

โจเซฟินมองใบหน้ามืนมนของเจย์แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ฌอน เราไปตรงนั้นกันเถอะ" โจเซฟินลากฌอนออกไปในขณะที่แกล้งเขาด้วย "คุณกล้าจีบพี่สะใภ้ฉันต่อหน้าพี่ชายฉันเหรอ? คุณคิดว่าตัวเองเป็นแมวเก้าชีวิตรึไง ฌอน?"

ฌอนกล่าวอย่างจริงใจ "ในเมื่อพี่ชายคุณกับโรสหย่ากันแล้ว นั่นหมายความว่าพวกเขาไม่ได้มีความรักต่อกันอีก พี่สะใภ้ของคุณเป็นอิสระชน แล้วทำไมผมจะตามตื๊อเธอไม่ได้?"

โจเซฟินตอบ "บางทีคุณอาจไม่ตระหนักถึงนิสัยขี้ระแวงหวงของของพี่ชายฉัน ตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก ทุกสิ่งที่เขาเคยใช้ จะนับเป็นของ ๆ เขาทั้งหมด ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องพวกมัน

ฌอนแย้ง "โรสเป็นคน เธอไม่ใช่สิ่งของ มันไม่ควรเอามาเทียบกัน"

โรสรู้สึกได้จาง ๆ ว่าเจ้าหมอนี่ดูจะกำลังโกรธ

ยังไงก็ตาม เธอไม่ได้ไปพูดอะไรให้เขาไม่พอใจ ดังนั้นมันจจึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องโกรธ

ดังนั้น เธอจึงคิดว่าเขากำลังขอให้เธอช่วยเขาคว้าชัยอย่างจริงใจ ซึ่งนั่นทำให้เธอตอบอย่างมีอารมณ์ร่วม "แน่นอน"

สายตาของเจย์สำรวจบนใบหน้าของโรส เขาคิดกับตัวเอง 'สมองของผู้หญิงงี่เง่านี่ต้องไม่มีรอยหยักในนั้นสักนิดแน่!'

"คุณวิลสัน ไม่ได้พบกันนานนะครับ" เจย์ทักทายชายคนแรกที่เขาเห็น

ทุกคนล้วนทักทายเขากลับเพราะเขาเป็นทายาทที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลอาเรส ดังนั้นพวกเขาจึงล้วนอยากดื่มให้เขาอย่างขยันขันแข็ง

"นายท่านแห่งอาเรสผู้โดดเด่นและอายุน้อย ช่างน่าชื่นชม!"