ที่ทางเข้าบ้าน มีบอดี้การ์ดสองคนในชุดสูทและแว่นกันแดด พวกเขาเป็นเหมือนต้นสนสีเขียวสองต้น ยืนนิ่งอยู่ทั้งสองข้างของประตู
โรสเดินมาถึงทางเข้าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นบอดี้การ์ดทั้งสอง
เธอจำพวกเขาได้ พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดหลักของครอบครัวอาเรส พวกเขามักจะติดตามท่านปู่อาเรสทุกที่ที่เขาไป
หากท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มาเยี่ยมเยียน สิ่งที่ยิ่งใหญ่จะต้องเกิดขึ้น
โรสลังเลว่าจะเข้าหรือไม่ ในไม่ช้า เจย์ อาเรสก็คว้าตัวเธอได้ เมื่อเขาเห็นบอดี้การ์ดทั้งสองเขาก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว
“ฉันไม่คิดว่าจะเข้าไป ท่านอาเรส” โรสหันหน้าไปทางสวนด้านขวาของเธอ แต่จู่ ๆ เจย์ก็เอื้อมมือไปคว้ามือเธอไว้
“ท่านปู่อยู่ที่นี่ บางทีเขาอาจต้องการพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับการดูแลของร็อบบี้น้อย” เจย์กล่าว
โรสสามารถเดาเจตนาของท่านปู่อาเรสได้เช่นกัน แต่เธอไม่อยากคุยกับเขาเลย เธอมองไปที่เจย์ ด้วยแววตาลังเล “นายคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับฉันไหม?”
จากน้ำเสียงของเธอ เขาสามารถบอกได้ว่าเธอหมายถึงสิ่งนั้นในแง่ลบ
เจย์ตอบว่า “เธอไม่สามารถแก้ปัญหาได้โดยการวิ่งหนีมัน!”
โรสโต้กลับด้วยความโกรธเล็กน้อย "ท่านอาเรสและอุดมคติของผู้มีอิทธิพลอยู่เหนืออื่นใดคงไม่มีปัญหาอยู่แล้ว พวกคุณไม่สามารถแก้ปัญหาทุกเรื่องได้ด้วยเงิน แต่ฉันไม่เป็นแบบนั้น ดังนั้นนายไม่ควรใช้เงินเพื่อซื้อคนมาดูแลร็อบบี้น้อย!”
เจย์พยักหน้าจ้องมองด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “เธอเกลียดพวกเราในตระกูลอาเรส แต่สำหรับปัญหาที่เราไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยเงิน เรามีวิธีอื่นในการแก้ไข”
โรสโต้กลับอย่างไม่พอใจ “ไม่ว่ายังไง ฉันจะไม่ส่งมอบหน้าที่การดูแลของร็อบบี้น้อยให้นายเด็ดขาด” ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็เดินยกหน้าอกเชิดของเธอและผลักประตูให้เปิดออกอย่างกล้าหาญ
ท่านปู่อาเรสนั่งอยู่บนโซฟา เล่นเกมกับเด็ก ๆ แววตาเย็นชาของนักธุรกิจผู้โหดเหี้ยมนั้นเต็มไปด้วยความรักและความสุขราวกับว่าเขาเป็นเพียงชายชราธรรมดา ๆ
มีคนหลายคนอยู่ในห้องนี้เช่นกัน พ่อแม่และน้องสาวของเจย์ก็อยู่ด้วยเช่นกัน
เมื่อเขาเห็นโรสและเจย์เดินเข้ามา ท่านปู่อาเรสก็มองดูสาวใช้ที่อยู่ใกล้ ๆ สาวใช้รีบเดินไปข้างหน้าทันทีและพาเด็กทั้งสามคนขึ้นไปชั้นบน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!