ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 223

ในใจของท่านปู่อาเรส เจย์คือความภาคภูมิใจและความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา พระองค์ได้เลี้ยงดูเขาให้เป็นทายาทที่สมบูรณ์แบบ เขาจะไม่ยอมให้ โรส สาวผู้ขี้แยคนนั้นเป็นเพียงรอยด่างในชื่อเสียงของลูกชายของเขา

“การปล่อยให้เธออยู่ที่นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดี คนโสดสองคนเช่นคุณสองคนที่อยู่ห้องเดียวกันอาจทำให้บางคนรู้สึกเข้าใจผิดได้” ปท่านปู่อาเรสพูดเมื่อมองไปที่เจย์น้ำเสียงของเขาเย็นชาและเข้มงวด

“ท่านปู่ เจนส์ต้องการแม่และร็อบบี้น้อยก็ต้องการเธอมากอย่างแน่นอน เธอต้องอยู่ที่นี่ ผมก็ต้องการเธอเหมือนกัน”

เจย์เป็นคนที่มีความคิดเห็นที่รุนแรงอย่างตรงไปตรงมาโดยตลอด

ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มองเข้าไปในดวงตาของเจย์และเห็นแววตาของความละเอียดที่ไม่เคยมีมาก่อน เขารู้จักเจย์ดีพอ เมื่อเขาตัดสินใจเกี่ยวกับบางสิ่งได้แล้ว เขาก็จะดื้อรั้นและหมกมุ่นอยู่กับการปฏิบัติ

เขาจะอดทนต่อการตัดสินใจ ไม่ว่าจะมีค่าใช้จ่ายเท่าใดก็ตาม

“ลูกสาวนอกสมรสของครอบครัวลอยล์ที่หย่าร้างถึงสองครั้งทำไมต้องเป็นเธอ” ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่ถามด้วยความโกรธ เขาผิดหวังกับเจย์อย่างมาก

เจย์มองไปบนท้องฟ้าขณะค้นหาคำตอบและพูดว่า “เธอเป็นคนเดียวที่จัดการอารมณ์ของผมได้”

ตอนนั้นเองที่ท่านปู่อาเรสตระหนักว่าโรสเป็นคนเดียวที่สามารถกลั่นแกล้งหลานชายอันเป็นที่รักของเขาได้โดยที่เธอไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ

เขาคิดลึก ๆ ก่อนจะถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ไปพาเธอเข้ามาข้างใน”

ไม่มีความเกลียดชังหรือความโกรธในน้ำเสียงของเขา เขาเป็นเหมือนสิงโตที่พ่ายแพ้ที่สามารถยอมรับความเป็นจริงได้ด้วยความท้อแท้

เจย์ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปที่สวนด้านหลัง

โรสกำลังรอคำตัดสินของท่านปู่อาเรส ‘อย่างกระสับกระส่าย’ โจเซฟินอยู่เคียงข้างเธอพยายามปลอบโยนเธอ “พี่สะใภ้ไม่ต้องกังวล ปู่ของฉันแค่ทำตัวแข็งกร้าว แต่ข้างในเขาก็นุ่มนวล เธอไม่กลัวพี่ชายของฉันด้วยซ้ำ แล้วทำไมเธอต้องกลัวปู่ของฉันด้วย?”

“ใครบอกว่าฉันไม่กลัวพี่ชายของเธอ? เธอไม่เห็นเหรอว่าฉันพยายามออดอ้อนเขามากแค่ไหน?”

เจย์ยืนอยู่ข้างหลังโรส ใบหน้าของเขามืดลงทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด

“คุณกลัวผมเหรอ?” ทันใดนั้นเสียงกระซิบก็ดังมาจากด้านหลังของโรส เธอหันกลับมาทันทีด้วยความตกใจ