“ถ้าฉันกลั่นแกล้งเธอ เธอยอมรับได้ไหมถ้าฉันจะพูดขอโทษ?” เจย์ถามด้วยเสียงต่ำ
เจย์พอใจที่เห็นสีหน้าผู้หญิงงี่เง่าใจอ่อนขนาดนี้
“… นายเป็นคนที่เข้ามาในห้องของฉันเมื่อคืนนี้ ท่านอาเรส” เธอรู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อ
“เธอบอกว่าฉันมาที่ห้องของเธอเพื่อรังแกเธองั้นเหรอ?” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเศร้าโศกของเจย์
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ท่านอาเรส” เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายตัวเองอย่างไร
เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียง เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นว่าเขายังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่
โรสรู้สึกได้ถึงออร่าที่น่ากลัวที่เล็ดลอดออกมาจากชายคนนั้น เขาแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวในตอนเช้า
“เป็นอะไรไป ท่านอาเรส?” โรสถามอย่างไม่สบายใจ
“เธอควรจะเปลี่ยนทุกอย่างบนเตียงนี้ก่อนคืนนี้” เขาพูดอย่างหยุดชะงัก
ดวงตาของโรสสบลงบนผ้าปูที่นอนสีขาว ชุดเครื่องนอนนุ่ม สบาย ทำจากผ้าฝ้ายแท้ มันยังเป็นสีธรรมดาที่เขาชอบ ทำไมเขาถึงไม่พอใจกับมัน?
“ทำไมต้องเปลี่ยน?” เธอรู้สึกว่ามันค่อนข้างลำบาก
“เวลานอนบนนั้นมันไม่สบาย” เขาเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างโกรธ ๆ
“นี่คือที่คลาวดี้ ดรีม ไม่ใช่ที่โฮไรซอน คอลเลอร์ นะ ท่านอาเรส” เธอเตือนเขา
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาไม่จำเป็นต้องมาอยู่ที่นี่ตลอด
ดวงตาของเจย์กำลังจะพ่นไฟขณะที่เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ “ฉันรู้” เขาฟังดูโกรธ
โรสรู้สึกสับสน ถ้าเขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่บ้าน แล้วทำไมเขาถึงสั่งเธอล่ะ?
“นายไม่จำเป็นต้องนอนที่นี่ถ้านายไม่ชอบ” เธอกัดฟันและเก็บความรู้สึกส่วนลึกของเธอที่มีต่อเขาตอนนี้ไว้
“ร็อบบี้อยู่ที่นี่ ฉันจะมากับลูกชายของฉันบ่อยเท่าที่ฉันต้องการ” เขาพูดอย่างไร้ยางอาย
โรสพูดไม่ออกสำหรับการตอบกลับเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!