โรสวางสาย ความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเธอเห็นได้ชัด
ฌอนยื่นแก้วไวน์แดงให้เธอด้วยรอยยิ้ม “ดื่มเถอะ คุณอาจจะลืมความกังวลไปชั่วขณะ”
โรสหยิบแก้วขึ้นมา แต่เมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าเจย์ห้ามเธอดื่มหลังจากที่เธอเมาครั้งสุดท้าย เธอก็วางแก้วลงบนโต๊ะ
“ฉันไม่ถนัดดื่มเหล้า ฉันเลิกดื่มมันแล้ว” โรสพูดอย่างตรงไปตรงมา
ฌอนมองตาใสเป็นประกายของโรส เขานึกถึงวิธีที่เธอปฏิเสธคำขอที่ไม่มีเหตุผลของเขา เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก หลักการที่ไม่ยอมแพ้ของเธอทำให้เขาประทับใจไม่รู้ลืม
“ทำไมคุณถึงต้องการหางาน?” ฌอนถามเธอ
โรสรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่คาดคิดว่าฌอนจะจำได้ว่าเธอเคยขอให้เขาช่วยหางานเมื่อสองสามวันก่อน
โรสคิดอยู่พักหนึ่งและตอบว่า “บางคนทำงานเพื่อความอยู่รอด และบางคนทำงานเพื่อความสุขส่วนตัว และฉันเอง ฉันทำงานเพื่อพิสูจน์คุณค่าของตัวเองกับคนที่ฉันดูแล”
ฌอนคว่ำแก้วไวน์ในมือ น้ำสีแดงเลือดหมุนอยู่ในแก้วและดูชวนมองเช่นเดียวกับรอยยิ้มของเขา “คุณเป็นผู้หญิงที่พิเศษที่สุดที่ผมเคยเห็น มาทำงานที่บริษัทของผมเถอะ โรส ลอยล์!”
โรสจับช้อนส้อมแน่น จนรอบ ๆ ข้อนิ้วของเธอขาวขึ้น พวกเขาดูอ่อนแอแต่มีความแข็งแกร่งอันยิ่งใหญ่
โรสฟื้นคืนความสงบในไม่ช้า
เธอทำราวกับว่าเธอประหลาดใจ “คุณเบล บริษัทอย่างบริษัท เบล ย่อมจ้างเฉพาะผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ฉันไม่มีวุฒิการศึกษาสูงหรือมีอะไรโดดเด่น ฉันกลัวว่าจะทำให้บริษัทไม่มีอะไรนอกจากสร้างปัญหา”
ฌอนมองเข้าไปในดวงตาที่จริงจังของโรส “แต่ผมต้องการคุณนะ โรส”
โรสสูดหายใจเข้าอย่างแรง “คุณเบล ฉันเป็นแม่หม้ายกับลูกสามคน โปรดอย่ามีเหตุจูงใจแอบแฝงในการจ้างฉันเลยค่ะ นั่นจะไม่ดีต่อธุรกิจของคุณ”
“คุณคิดมากเกินไป” ฌอนวางแก้วของเขาลงบนโต๊ะและใช้นิ้วไขว้กัน เขามองโรสด้วยความจริงจังถึงขีดสุด “ผมปฏิเสธไม่ได้ว่าผมมีความรู้สึกกับคุณ แต่เจย์ อาเรส อาจไม่เห็นด้วยกับมัน โรส ผมกำลังเชิญคุณมาที่บริษัทของผมเพื่อที่คุณจะได้ช่วยผมสร้างอาณาจักรของผม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!