ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 257

น้ำเสียงที่ได้ยินฟังดูน่าหลงใหลกว่าผู้ประกาศข่าว โรสจำผู้ชายคนนั้นได้จากน้ำเสียงของเขา และเธอก็หันกลับมาด้วยความตกใจก่อนจะจ้องมองไปที่เจย์ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้

“ท่านอาเรส?” ดวงตาที่ตกใจของเธอเบิกกว้างราวกับระฆังใบใหญ่มองมาที่เขาด้วยความไม่เชื่อ “ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่?”

เจย์ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเธอ ผ่านไปเพียงวันเดียวตอนนี้เธอผอม และซีดเซียวต่อหน้าเขา แก้มที่อ้วนและร่าเริงของเธอได้ลดน้อยลงไปมาก

หัวใจของเขาปวดร้าว

การจ้องมองของเจย์เปลี่ยนไปที่ท่านปู่เซเวียร์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียง ความทรงจำของเขาเกี่ยวกับชายชราที่มีพลังและมีชีวิตชีวาถูกแทนที่ด้วยชายคนหนึ่งที่ไม่มีพลังงานเหลืออยู่ในกล้ามเนื้อที่ผอมของเขาและดูเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า

“เธอต้องการช่วยเขาไหม?” เจย์มองไปที่โรส

โรสพยักหน้า

ความอึดอัดเติมเต็มหัวใจของเธอ เจย์เป็นคนที่มีความคิดพิถีพิถัน ถ้าเขาตัดสินใจที่จะสืบสวนเพิ่มเติมและถามว่าทำไมเธอถึงต้องการช่วยท่านปู่เซเวียร์ เธอจะตอบเขาอย่างไร?

“โรส แต่งงานกับฉัน แล้วฉันจะช่วยเขา” เจย์พูดอย่างเคร่งขรึมขณะที่เขามองไปที่ความมุ่งมั่นในดวงตาของเธอ

เขาไม่อยากเอาเปรียบเธอตอนที่เธอลำบาก อย่างไรก็ตาม เขาเป็นนักธุรกิจและเขารู้ดีว่าโอกาสที่พลาดไปจะไม่มีวันหวนกลับ

เขาไม่มีความกล้าพอที่จะสูญเสียเธอไปอีกแล้ว

โรสจ้องมองมาที่เขา

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยื่นข้อเสนอแบบนี้ในเมื่อเขาเกลียดเธอมากขนาดนี้?

ความหมายของการแต่งงานกับเขาคืออะไร?

เธอเข้าใจว่านักธุรกิจมักมองหาผลกำไร เขาจะได้กำไรอะไรจากการแต่งงานกับเธอ?

หมอมองเจย์แล้วหัวเราะเบา ๆ

“คุณผู้ชาย อาการป่วยของท่านปู่เซเวียร์เป็นปริศนาที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขโดยหาคำตอบไม่ได้เลยสำหรับทางการแพทย์ คุณดูไม่เหมือนคนที่ขาดเงิน แต่ฉันต้องเตือนคุณว่าชีวิตและสุขภาพเป็นสองสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้”

สายตาเย็นชาของเจย์กวาดไปทั่วใบหน้าของหมอ “คุณพูดถูก ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีที่ใดที่จะสร้างปาฏิหาริย์ให้กับอาการของท่านปู่เซเวียร์ได้นอกจากศูนย์การแพทย์ แกรนด์ เอเซีย”

ในที่สุดเธอก็จะได้เป็นเจ้าสาวของเขาอีกครั้ง!

คราวนี้ เขาจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง

“กลับไปที่เมืองอิมพีเรียลก่อน ฉันจะให้ใครสักคนจัดการเรื่องการย้ายตัวให้สำหรับท่านปู่เซเวียร์”

โรสพยักหน้า

เธอเหลือบมองไปที่ท่านปู่เซเวียร์อีกสองสามครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างไม่เต็มใจ

ในทางเดิน มีรถเข็นที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์กำลังมุ่งหน้ามา แต่โรสกำลังเดินไปโดยไม่มีสมาธิและไม่ตระหนักถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้นข้างหน้า

เจย์ที่อยู่ข้างหลังเธอพุ่งไปข้างหน้าและคว้าตัวเธอไว้ในเวลาอันรวดเร็ว ดังนั้น โรสจึงมีสติขึ้นมา ไม่ต้องพูดถึง เมื่อถึงเวลาที่เธออยู่ในอ้อมกอดที่ปลอดภัยของเขา เธอตระหนักว่าเธอเกือบจะเดินเข้าไปในชนกับรถเข็นอุปกรณ์ทางการแพทย์...

เธอผวาออกจากอ้อมกอดของเจย์แล้วพูดว่า “ขอบคุณค่ะ!”