ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 258

เจย์จับมือของเธอไว้แน่นและดึงมันเข้ามาพร้อมกับพูดยกย่องตัวเองว่า “ฉันแค่ให้ความสำคัญกับคนที่อ่อนแอเท่านั้น”

โรสจ้องมองเขา “ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอสักหน่อย เข้าใจไหม?”

เจย์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ถ้าเธอไม่ต้องการให้ฉันจัดประเภทว่าเธอเป็นคนอ่อนแอ จงเข้มแข็งขึ้นและพิสูจน์ว่าฉันคิดผิด”

โรสมองเขาอย่างขมขื่น ‘ถ้าเขาเกลียดฉัน เขาควรอยู่ห่าง ๆ ฉัน เขาไม่รู้หรือว่าฉันไม่มีภูมิต้านทานกับเขาเลย?’

เธอตัดสินใจยากที่จะทิ้งเขาไป อย่างไรก็ตาม เขาได้เข้ามาในชีวิตของเธออย่างไม่อายอีกครั้งทำให้เธอไม่สามารถป้องกันความรู้สึกตัวเองได้อีก

“ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” เธอถามเขาด้วยความสงสัย

เขาจับมือเธอแล้วเดินต่อไปเรื่อย ๆ ในขณะที่จับมือของเธอ เขารู้สึกราวกับว่าโลกทั้งใบถูกยึดไว้กับตัวเอง เขาอารมณ์ดีและริมฝีปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้ม

“เธอยังไม่ได้บอกฉันว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่?” ในทางกลับกันเขาถามกลับมา

โรสก้มหัวลง “ท่านปู่เซเวียร์ช่วยฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้เขาตกที่นั่งลำบาก ฉันอยากช่วยเขาอย่างจริงจังตอบแทน”

มีรอยยิ้มในดวงตาของเจย์ “แล้วเธอต้องการช่วยเขาอย่างไร?”

โรสหยุดก้าวอย่างกะทันหันและมองไปที่เจย์ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันจะทำทุกอย่างเท่าที่ฉันทำได้เพื่อให้เขาลุกขึ้นยืนอีกครั้ง”

เจย์มองไปที่สีหน้าจริงจังของเธอและรู้สึกเศร้า

เธอเคยใช้ชีวิตแบบเจ้าหญิงที่ไร้กังวล แต่ตอนนี้เธอต้องแบกรับภาระในการฟื้นคืนชีพให้กับบริษัทเซเวียร์

“ฉันจะช่วยให้เธอสมหวังได้” เขาพูดกับเธอด้วยความจริงใจ

ดวงตาของโรสเบิกกว้างด้วยความสับสน ‘ถ้าเขาตั้งใจจะช่วยคุณปู่ ก็คงเป็นเพราะความสัมพันธ์ที่พวกเขามีร่วมกัน แต่ทำไมดูเหมือนเขาช่วยคุณปู่เพราะฉันล่ะ?’

“ไปกันเถอะ!” เขาจับมือเธอและมุ่งหน้าไปยังทางออกโรงพยาบาล

ที่ประตูหลัก เมื่อเดินออกไปจะเห็นร็อบบี้น้อยและเจนส์วิ่งผ่านเข้ามา

“คุณแม่ครับ”