“คุณลุงใจร้าย หนูขอสาปแช่งให้คุณลุงให้ไม่มีลูกสาวเป็นของตัวเอง”
เพี๊ยะ...
เจย์ง้างมือขึ้นและตบเธอ
“เธอมีความคิดที่เลวทรามแบบนี้ตั้งแต่เด็กได้ยังไงกัน?” เขาคำราม
คำพูดของเซ็ตตี้น้อยจี้เขาตรงจุดที่เขาเจ็บปวด
เขาคงไม่สามารถมีลูกสาวกับแองเจลีนได้
เกรย์สันมองทั้งสองคนที่นั่งตรงเบาะหลังอย่างกลัว ๆ
แม้ว่าแรงตบไม่ได้แรงนัก แต่เจย์ก็เสียใจในการกระทำของตนเองหลังจากได้เห็นใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยที่ทั้งเสียใจและคนไม่พอใจ
เซ็ตตี้น้อยทวีความโกรธและฉุนเฉียวหลังจากถูกตบ สังเกตได้จากมือที่กำหมัดแน่น เธอตะโกนกลับใส่เจย์ว่า “หนูเกลียดคุณลุง”
เซ็ตตี้น้อยเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะของโทรก่อนจะโทรหาโรส “คุณแม่อยู่ที่ไหนคะ? คุณลุงอาเรสใจร้าย เขาตบหนู!”
หัวใจของโรสแตกสลายเมื่อได้ยินเสียงของเซ็ตตี้น้อยที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ในสาย
หลังจากที่รู้ว่าเจย์ตีเซ็ตตี้น้อย โรสก็ถึงกับตกใจและมีอาการหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม
โจเซฟินพยุงเธอไว้ “พี่สะใภ้ ไหวหรือเปล่า?”
“โจเซฟิน พี่ชายของคุณตบเซ็ตตี้น้อย เขาตบเซ็ตตี้น้อย เขาทำได้อย่างไร? ทั้งที่ติดหนี้เซ็ตตี้น้อยไว้ตั้งมากมาย...” โรสน้ำตาไหลอาบแก้ม
หัวใจของเธอเจ็บช้ำจนแทบหายใจไม่ออก
“พี่ชายของฉันมันเลวอะไรขนาดนี้ ฉันจะโทรหาเขา”
โจเซฟินหยิบโทรศัพท์ออกมาและต่อสายหาพี่ชายทันที ทันใดนั้น เสียงเย็น ๆ ของเจย์ก็ดังขึ้นมา
“อยู่ไหน?”
“สวนทะเลสาปใต้!” โจเซฟินส่งพลังโกรธไปยังพี่ชายของเธอ เพราะเธอยังได้ยินเสียงที่สวมบทวางอำนาจก็ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!