เจย์โทรหาโรสมากกว่าสิบครั้ง แต่กลับได้คำตอบรับเป็นการปิดโทรศัพท์
เขาโทรหาโจเซฟินผู้ที่ยังคงดูแลสองแม่ลูกที่ยังคงโกรธฉุนเฉียว แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอก็ตัดสายใส่เขาเหมือนกันหลังจากเห็นเบอร์ที่โทรเข้า
“เกรย์สัน ฉันจะง้อผู้หญิงอย่างไรดี?” เจย์ถามอย่างไม่ใส่ใจนัก ขณะที่เขาทุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้
เกรย์สันมองไปที่กระจกเขาเห็นท่านอาเรสดูหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อ
ท่านอาเลสเริ่มทำธุรกิจมาตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น เขาสามารถก้าวผ่านทั้งด้านขาวและดำของโลกธุรกิจ แม้แต่คนที่เจ้าเล่ห์ที่สุดหรือจะเหล่าปีศาจและหมาป่าที่ดุร้ายก็ไม่เคยรอดพ้นสายตาของท่านอาเรสไปได้
แต่กระนั้นเขาก็ยังถูกพวกสาว ๆ ทำให้นิ่งงั้นไปได้
“ท่านอาเรสครับ ผมไม่มีประสบการณ์การง้อผู้หญิงหรอกนะครับ คุณน่าจะไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงคนที่สี่นะครับ เขาเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา” เกร์ยสันมีสีหน้าชื่นชมเมื่อเอยถึงจอห์น
“โทรหาเขา” เจย์ออกคำสั่ง
เกรย์สันใช้เวลาสักครู่เพื่อครุ่นคิดสิงที่เจย์สั่ง
ท่านอาเรสคงกังวลว่าจะถูกจอห์นหัวเราะเยาะ จึงให้เขาเป็นผู้โทรหาจอห์นแทนใช่ไหม?
เกรย์สันดูลังเล “ท่านอาเรสครับ ผมคิดว่าลุงของคุณคงไม่อยากคุยกับผม...”
“ลองดูก่อน”
เมื่อถูกท่านอาเรสบังคับ เกรย์สันไม่มีตัวเลือกอื่นนอกจากโทรไปหาจอห์น
“ท่าน… จอห์น?” เกรย์สันพูดติดอ่างเมื่ออีกฝ่ายรับสาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!