ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 279

เจย์โทรหาโรสมากกว่าสิบครั้ง แต่กลับได้คำตอบรับเป็นการปิดโทรศัพท์

เขาโทรหาโจเซฟินผู้ที่ยังคงดูแลสองแม่ลูกที่ยังคงโกรธฉุนเฉียว แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอก็ตัดสายใส่เขาเหมือนกันหลังจากเห็นเบอร์ที่โทรเข้า

“เกรย์สัน ฉันจะง้อผู้หญิงอย่างไรดี?” เจย์ถามอย่างไม่ใส่ใจนัก ขณะที่เขาทุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้

เกรย์สันมองไปที่กระจกเขาเห็นท่านอาเรสดูหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อ

ท่านอาเลสเริ่มทำธุรกิจมาตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น เขาสามารถก้าวผ่านทั้งด้านขาวและดำของโลกธุรกิจ แม้แต่คนที่เจ้าเล่ห์ที่สุดหรือจะเหล่าปีศาจและหมาป่าที่ดุร้ายก็ไม่เคยรอดพ้นสายตาของท่านอาเรสไปได้

แต่กระนั้นเขาก็ยังถูกพวกสาว ๆ ทำให้นิ่งงั้นไปได้

“ท่านอาเรสครับ ผมไม่มีประสบการณ์การง้อผู้หญิงหรอกนะครับ คุณน่าจะไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงคนที่สี่นะครับ เขาเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา” เกร์ยสันมีสีหน้าชื่นชมเมื่อเอยถึงจอห์น

“โทรหาเขา” เจย์ออกคำสั่ง

เกรย์สันใช้เวลาสักครู่เพื่อครุ่นคิดสิงที่เจย์สั่ง

ท่านอาเรสคงกังวลว่าจะถูกจอห์นหัวเราะเยาะ จึงให้เขาเป็นผู้โทรหาจอห์นแทนใช่ไหม?

เกรย์สันดูลังเล “ท่านอาเรสครับ ผมคิดว่าลุงของคุณคงไม่อยากคุยกับผม...”

“ลองดูก่อน”

เมื่อถูกท่านอาเรสบังคับ เกรย์สันไม่มีตัวเลือกอื่นนอกจากโทรไปหาจอห์น

“ท่าน… จอห์น?” เกรย์สันพูดติดอ่างเมื่ออีกฝ่ายรับสาย

หรือเขาอยากจะแต่งงานกับโรสอีกรอบ?

“เรื่องนี้ง่ายมาก” จอห์นกล่าวอย่างมั่นใจ

เจย์โน้มตัวไปข้างหน้า ฟังสิ่งที่จอห์นกำลังจะพูดอย่างตั้งใจ

เกรย์สันรีบเปิดเสียงลำโพงโทรศัพท์ของเขา

“ผู้หญิงนั้นมีอยู่ 2 ประเภท ประเภทแรกพวกหล่อนรักเงินของนาย ส่วนอีกพวกหล่อนรักในตัวนายจริง ๆ สำหรับประเภทแรกนายก็แค่ง้อเธอด้วยเงิน ประเภทที่สองนายต้องง้อเธอด้วยความรู้สึกอันแรงกล้า พอจะเข้าใจไหม?”

เกรย์สันมองเจย์ผ่านมุมหลังกระจก คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันและเห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่เข้าใจ เขาจึงถามต่อ “เจาะจงมากกว่านี้จะได้ไหมครับ?”

นี่เป็นครั้งแรกที่จอห์นรู้สึกว่าเขาเหนือกว่าเจย์ เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งผยองว่า “การใช้เงินง้อผู้หญิงคงเป็นเรื่องที่หลานชายตัวน้อยของฉันถนัด แต่ใช้ความความรู้สึกง้อผู้หญิงนั้นตรงข้ามกันเลยละ ฮ่า ๆ นั่นน่าจะยากสำหรับคนที่อีคิวต่ำแบบเขา ”