ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 346

นั่นเป็นเรื่องที่น่าตกใจทีเดียว

เจย์มัดเธอไว้

โรสลืมตาขึ้นและจ้องมองเขาด้วยความตกใจ

“ถ้าเธอต้องการให้ฉันปล่อยเขาไป เราจะต้องมาดูว่าเธอจะแสดงอย่างไร” เจย์กล่าว

โรสรู้สึกสับสน เธอจ้องมองไปที่ฌอนซึ่งนอนอยู่บนพื้นคอนกรีตอย่างงุนงง จากนั้นเธอก็มองกลับไปที่เจย์

เธอลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ แต่เธอก็ทรุดตัวลงกลับไปหาเจย์อย่างรวดเร็วเพราะเธอไม่มีแรงเหลืออีกแล้ว

เธออยากจะลุกขึ้นยืนขึ้นมาอีกเมื่อได้ยินเสียงที่พึงพอใจของเจย์ “อืม ตอนนี้ดูมีแนวโน้มแล้วนะ”

โรสรู้สึกหายใจลึก ๆ เข้าใจกลางของเธอ

ไอ้โรคจิตคนนี้ต้องการให้เธอทำให้เขาพอใจที่นี่และตอนนี้งั้นเหรอ?

ลามก อนาจาร

เธอเงยหน้าขึ้นและเจย์ก็จับด้านหลังศีรษะเพื่อมุ่งไปใกล้ริมฝีปากของเธอ

นอกจากนี้ เขายังหันหัวของเธอไปอีกด้านหนึ่งอย่างไร้ความปราณีเพื่อให้ฌอนได้เห็นภาพที่พวกเขาจูบกัน

โรสรู้สึกอึดอัดมาก…

จูบของเจย์มีนัยยะของการลงโทษอยู่ในตัว มันทำให้เธอแทบหมดลมหายใจ

เมื่อเธอกำลังจะสติแตก ในที่สุดเขาก็หยุด

เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน เดินไปที่ประตู และพูดกับสตอร์มและเทมเพสว่า “ปล่อยยัยเปี๊ยกไปก่อน เราจะจัดการกับเขาต่อจากนั้น”

นั่นเป็นช่วงเวลาที่ชะตากรรมของฌอนตกอยู่ในกำมือของการปฏิบัติของโรสหรือเปล่า?

เขากดปุ่มลิฟท์ และพวกเขาก็ขึ้นไปที่ชั้นสามซึ่งเขาพาเธอเข้าไปในห้องหรูหรา

เธอถูกโยนลงบนเตียงในขณะที่เขาโอบตัวเธอจากข้างเตียง

โรสจ้องเขาตาละห้อย “ฉันไม่มีแรงนะ”

เธอยืนกรานที่จะไม่ริเริ่มในการทำให้เขาพอใจ

“อยู่เคียงข้างฉันและฉันจะปล่อยเขาไป” เจย์บีบจมูกน่ารักของเธอ

โรส "..."

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงฟังดูเหมือนกำลังกลั่นแกล้ง โรส ลอยล์

เป็นไปได้ไหมว่าเขาจำเธอได้?

“คุณรู้ว่าฉันเป็นใครเหรอ?” โรสถาม

“ทำไมจะไม่รู้ล่ะ? เธอคิดว่าฉันเป็นเหมือนเทพเจ้าซีอุส ที่กำลังมองหาผู้หญิงทุกคนในแต่ละโอกาสที่ฉันได้รับงั้นเหรอ?”

โรส "..."

ทำไมเธอถึงรู้สึกมีความสุขเมื่อได้ยินเช่นนั้น?

ทว่า ความคิดและเหตุผลได้โจมตีเธออย่างรวดเร็ว

เธอไม่ได้เป็นพวกต้องยอมเจ็บตัวอยู่แล้ว จะมีความสุขอะไรกันหากเธอได้รับการปฏิบัติจากผู้ชายด้วยวิธีนี้?