ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 380

“ท่านอาเรสตอนนี้นายอารมณ์ดีขึ้นหรือยัง?”

ดวงตาของเจย์สว่างขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เขามีความสุขกับการถูกปรนนิบัติจากเธอ ราวกับว่าเธอเป็นภรรยาสาวของเขา นี่เป็นสถานการณ์ที่เขากล้าที่จะเพ้อฝันในความฝันเท่านั้น

เขาพยักหน้า

โรสเข้ามานั่งตรงหน้าเขาทันที “ท่านอาเรส ฉันมีคำขอเล็ก ๆ น้อย ๆ”

เธอยื่นปลายนิ้วสองข้างออกมา แสดงให้เห็นขนาดของเล็บมือ “เรื่องเล็กแค่นี้”

เจย์ตอบอย่างหนักแน่นว่า “คำขอเล็ก ๆ ยังคงเป็นคำขอได้อีกนะ”

โรสประเมินสถานการณ์ “ใช่ ๆใช่แล้ว ท่านอาเรส นายจะทำตามคำขอของฉันได้ไหม?”

“บอกมาก่อนสิ”

“นายช่วยบริจาคเงินให้เพื่อนของฉันหน่อยได้ไหม?” เธอจับมือของเขาและเริ่มแกว่งมันอย่างยั่วยวน

“ไม่มีปัญหา” คำตอบของเจย์นั้นห้วน “เธอต้องการเท่าไหร่?” เขาถาม

รอยยิ้มของโรสอบอุ่นยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ที่ส่องแสง “ท่านอาเรส ฉันไม่ต้องการเช็คหรือเงินสด… ฉันแค่ต้องการตราประทับของนาย”

เมื่อเธอพูดจบ เธอก็พูดเสริมอย่างไม่อาย “เห็นไหมคำขอนี้เล็กกว่าเล็บมือของฉันเสียอีก จริงไหม?”

เจย์พูดไม่ออก

การใช้ตราประทับของเขาไม่ได้แตกต่างจากการขายร่างกายของเขา เธอพูดอะไรแบบนั้นได้ยังไง?

โรสรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบน หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็กลับมาพร้อมกับเอกสารและพลิกไปยังหน้าที่มีการประทับตราเอกสารและวางไว้ตรงหน้าเจย์ทันที

การแสดงออกบนใบหน้าหล่อเหลาของเจย์ลดลงทันที

“เธอพยายามจะขายฉันเหรอ?” เขาถามอย่างมืดมน

“ทำไมนายพูดแบบนั้น? ฉันจะขายตัวก่อนที่ฉันจะกล้าขายนายด้วยซ้ำ”

เจย์พยายามหยิบเอกสารเพื่อดูเงื่อนไขของสัญญา แต่โรสกดกระดาษแน่นราวกับว่าเธอค่อนข้างกังวล

เจย์สั่ง “เติมน้ำให้ฉันหนึ่งถ้วย”