ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 395

ภายใต้การจ้องมองอย่างเฉียบขาดของเจย์ เสียงของเซย์นก็เบาลงในขณะนั้น “แล้วคุณพิสูจน์ให้เราเห็นด้วยไหมล่ะ? ว่าคุณรักโรส จริงหรือเปล่า?”

ทั้งโจเซฟินและโรสต่างกล่าวชื่นชมเซย์นในเรื่องความเฉลียวฉลาด

เมื่อมองไปที่โรส เจย์ถามว่า “เธอคิดยังไง?”

โรสเข้าข้างเซย์น เธอจึงพูดว่า “คนที่เป็นแบบอย่างเท่านั้นที่จะสามารถโน้มน้าวผู้อื่นได้”

“แล้วเธอต้องการอะไร?”

“ฉันไม่เชื่อว่าท่านอาเรสสามารถให้สิ่งที่ฉันต้องการได้หรอก” โรสพึมพำเบา ๆ

“หากเป็นสิ่งที่เธอต้องการ สิ่งนั้นจะเป็นของเธอตราบเท่าที่ฉันสามารถให้ได้”

โรสตื่นตระหนก ผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรกระทบอย่างแรงทางจิตใจแน่ ๆ?

หลังจากหยุดคิด เธอตอบว่า “ฉันอยากได้รถหรู แล้วก็หุ้นของบริษัท—”

ในแง่ที่อยากก่อกวน โรสระบุถึงผลประโยชน์ที่ร่ำรวยเพื่อเป็นการแกล้งเล่นตลกขณะที่เธอจ้องมองไปที่เจย์ รอให้เขาเปลี่ยนใจกับคำพูดของเขา

“ไม่มีปัญหา!”

เธอตะลึง งั้นลองเพิ่มเงินเดิมพันจากการเล่นตลกของเธอ เธอพูดต่อไปว่า “ฉันต้องการสถานะของนายหญิงอาเรสด้วย”

“ไม่มีปัญหา!”

โรสขบกรามแน่น “ถ้าอย่างนั้น…นายช่วยเขียนเป็นคำและลงนามในกระดาษเพื่อปิดผนึกข้อตกลงด้วยได้ไหม?”

เจย์ยิ้มอย่างไร้อารมณ์ขัน “ได้สิ”

ด้วยความตกใจ โจเซฟีนเริ่มโบกมือให้เซย์นและขอร้องอย่างยั่วยวน “ดูสิว่าพี่ชายของฉันรักพี่สะใภ้แค่ไหน เซย์น แล้วนายล่ะ?”

เขาดึงตัวโจเซฟินเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและจ้องมองไปที่เจย์อย่างยั่วเย้า เซย์นพูดว่า “ผมก็สามารถให้เธอได้ทุกอย่างที่ผมมีและไม่มีเรื่องไร้สาระในสัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษร แค่พูดคำนั้นออกมามันก็เป็นของเธออยู่แล้ว ทุกเวลาและทุกวัน”

เจย์เย้ยหยัน “แล้วนายจะโอนหนี้มูลค่าหลายหมื่นล้านให้เธอไหม?”

ด้วยความตกตะลึง เซย์นหายใจไม่ออก

โรสไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ เพิ่มเติมในขณะที่การแสดงออกของเจย์ยังคงมืดมน

โจเซฟินคิดแผนขึ้นมาเมื่อมองไปที่พี่ชายที่ไม่พอใจเธอ บางทีการติดต่อกับเซย์นมากขึ้นอาจทำให้เจย์เห็นความรู้สึกที่แท้จริงของเซย์นที่มีต่อเธอ ด้วยวิธีนี้พี่ชายของเธอจะเลิกอคติกับเซย์น

“เจย์ พี่สะใภ้ ไปร่วมงานเลี้ยงกันเถอะ” โจเซฟินเสนอ

สายตาของโรสที่ชำเลืองมอง เจย์พบว่าเธอยังคงจ้องมองเซย์นเหมือน ‘เสน่หา’ อยู่

เจย์เห็นด้วยกับขอเสนอ “งั้นไปกันเถอะ!”

ความจริงที่ว่ามันเป็นช่วงเวลาหลังอาหารกลางวันล่วงเลยไปแล้ว ประกอบกับวันนี้ยังไม่ใช่วันเกิดของท่านปู่ตามวันที่แท้จริง ในห้องจัดเลี้ยงจึงเหลือผู้คนเพียงไม่กี่คนที่เพลิดเพลินกับการรับประทานอาหารที่นี่อยู่ในห้องนั้น

โจเซฟินเปิดห้องนั่งข้าง ๆ หน้าต่างและทั้งสี่คนเดินเข้าไปนั่งทีละคน

โรสใช้เวลาทุกวิถีทางที่นั่นเพื่อเฝ้าดูพี่ชายของเธอ พยายามอ่านสีหน้าเรื่องราวของเขาผ่านเส้นบนใบหน้าของเขา เมื่อเซย์นเข้ามานั่งข้างโจเซฟิน โรสก็นั่งข้างเซย์นอีกฝั่งหนึ่ง

เซย์นตำหนิภายใต้ลมหายใจของเขา “หยุดมองฉันด้วยเสน่ห์ได้แล้ว โรส เดี๋ยวท่านอาเรสจะหึงเอานะ”