โรสรู้สึกผิดหวังอย่างที่สุด เมื่อสังเกตเห็นได้ว่าเด็ก ๆ ไม่อยู่ “เจนส์และลูก ๆ อยู่ที่ไหน?”
“พวกเขาจะอยู่กับปู่ย่าสักพักน่ะ” เจย์ตอบอย่างสบาย ๆ
เธอตกใจมากกับเรื่องนี้ เธอจึงถามว่า “ทำไมล่ะ?”
“เราควรมีพื้นที่ส่วนตัวเพื่อสานความสัมพันธ์ของเรากันนะ”
โรส “...”
‘นายต้องการพื้นที่ส่วนตัวเพื่อสานความสัมพันธ์หรือนายต้องการให้มันควบคุมการกระทำทั้งหมดของฉันกันเเน่?’
จากนั้น เจย์ก็เริ่มถอดเสื้อผ้าออกต่อหน้าเธอ
“ฉันจะไปอาบน้ำ” เขาพูด พร้อมบอกเธอ
โรสตอบด้วยความงุนงงว่า “นายไม่ต้องรายงานเรื่องนั้นกับฉันก็ได้”
เจย์ยกแขนเสื้อขึ้น “เธอแน่ใจหรือไม่ว่าเธอจะไม่ถอดเสื้อผ้าด้วย?”
เมื่อดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้น เธอพูดว่า “นายถอดกุญแจมือของเราออกไปสักพักได้ไหม?”
“ไม่ได้” เขาลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ โดยไม่พูดอะไรอีก
โรสยืนอยู่หลังมุมประตูโดยหันหลังให้เขา
เกือบจะในทันที เจย์ก็ดึงโซ่เพื่อลากโรสมาหาเขา
เมื่อเธอเห็นร่างที่เหมือนหุ่นจำลองของเขา โรสก็หลับตาลงด้วยความเขินอาย
เจย์พูดว่า “การซื่อสัตย์และเปิดเผยซึ่งกันและกันเป็นขั้นตอนแรกสำหรับสามีภรรยาที่จะอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง”
จากนั้น เขาก็เอื้อมมือดึงเธอลงไปในอ่างอาบน้ำ
โรสดูเหมือนหนูที่จมน้ำทันที
ร่างกายของเธอเริ่มสั่นคลอนและโกรธเครือง
ทำไมเธอต้องรู้สึกละอาย?
บ้าชะมัด เธอไม่ใช่คนที่แพ้เพราะมองร่างกายที่สมบูรณ์ สง่างามราวกับรูปปั้นหรอกนะ!
ดังนั้น เธอจึงลืมตาขึ้นและชื่นชมร่างของชายคนนั้นด้วยความเพลิดเพลิน
“มันดูดีไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!