ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 441

ไม่นานก่อนที่เซย์นจะออกมาและวิ่งเข้าหาโรสที่ยืนตรงหน้าอย่างเหมาะเจาะ เขามองดูโรสที่แต่งตัวเซ็กซี่อยู่หลายครั้ง

“โรส ลอยล์ เธอแต่งตัวแบบนี้ในวันที่อากาศหนาว ๆ อย่างนี้ เธอไม่กลัวหนาวตายหรือไง?”

“มันดูไม่ดีเหรอ?” โรสหมุนตัววนอยู่ในจุดนั้น

เธอยังส่งขยิบตาให้เซย์นอีกด้วย

เซย์นกอดแขนของเขาและตัวเริ่มสั่น “มันแย่มาก ความรู้สึกน่าขนลุกในตัวฉันกำลังจะพุ่งออกมาแล้ว”

“ฮัดชู่! โรสจามทันที

เซย์นตะโกนออกมาทันทีว่า “เธออยากดูสง่างามมากกว่ารู้สึกอบอุ่นใช่ไหม? ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสมองของเธอทำจากเยื่อกระดาษบาง ๆ หรือเปล่า?”

โรสซบตัวเองลงบนตัวเซย์นและกอดเขาไว้แน่น “ฉันหนาว คุณเซเวียร์ คุณให้ความอบอุ่นกับฉันได้”

เซย์นหดคอของเขาเหมือนนกกระจอกเทศ “พระเจ้า โรส ลอยล์ เธอกำลังพยายามฉวยโอกาสกับฉันจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย?”

โจเซฟินหมอบอยู่บนเบาะหลังของรถ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอเห็นโรสและเซย์นกอดกันอย่างเสน่หาและวิธีที่เซย์นไม่ได้พยายามผลักเธอออกไป เธอกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

โรสพิจารณาถึงความจริงที่ว่าเธอกับเซย์นเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก การกอดเหล่านี้เป็นเรื่องปกติในสมัยนั้น ดังนั้นเซย์นอาจจะไม่แสดงท่าทีต่อต้านมากนัก

เว้นแต่…

โรสโอบใบหน้าของเซย์น และเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ กำลังจะโน้มไปจูบเขา

เซย์นอึ้งไปทันที!

ในที่สุดริมฝีปากของโรสก็สัมผัสลงที่แก้มของเขา

เมื่อโรสรู้สึกว่าแผนการของเธอล้มเหลว เซย์นก็ฟื้นคืนสติและตะโกนใส่เธอทันที

“เธอจูบฉันเหรอ โรส ลอยล์? เธอมีศีลธรรมอันชั่วร้ายและร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”