ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 447
สรุปบท บทที่ 447: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
อ่านสรุป บทที่ 447 จาก ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! โดย GoodNovel
บทที่ บทที่ 447 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย GoodNovel อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
โจเซฟินหันไปหาเจย์อีกครั้ง “พี่ใหญ่ นายวางสายฉันทำไม?”
“มันไม่ดูน่ารำคาญหรือไงที่คน ๆ หนึ่งจะถูกรบกวนการนอนแต่เช้า?” น้ำเสียงของเจย์ยังคงมีร่องรอยของความทุกข์หลังจากถูกรบกวน
โจเซฟิน “...”
“พี่ใหญ่ นี่มันตอนสายแล้ว มันยังถือว่าเช้าอยู่อีกเหรอ?”
“เธอไม่เข้าใจความสุขในชีวิตสมรสเหรอ?” การแสดงออกของพี่ชายของเธอดูมืดมน
ใบหน้าที่สง่างามของโจเซฟินกระตุก “เข้าใจแล้ว ครั้งหน้าฉันจะคอยระวังเรื่องนี้แล้วกัน”
“แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?” ท่าทีของเขายังคงเย็นชา
โจเซฟินรู้สึกว่าพี่ชายของเธอปฏิบัติต่อเธออย่างไม่ยุติธรรม เธอจึงสูดกลิ่นความเศร้า แล้วพูดออกไปว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อพบพวกนายไงล่ะ”
“ตอนนี้เห็นเราแล้ว เธอกลับเลยได้ไหม?” เจย์อารมณ์ไม่ดีเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ซึ่งไม่ได้อยากพูดอย่างจริงใจ
โจเซฟินจับแขนของโรสทันทีแล้วถาม “พี่คะ ฉันขอพาพี่สะใภ้ไปเที่ยวด้วยได้ไหม?”
“ไม่ได้” การปฏิเสธนั้นเด็ดขาดทันที
“ทำไม?” โจเซฟินและโรสประท้วงพร้อมกัน
“ฉันเกรงว่าเธอจะพาไปทำเรื่องไม่ดีอีก”
เจย์ลูบหัวเล็ก ๆ ของโรส “ฉันจะไปทำอาหารเช้า” จากนั้นเขาก็หันหลังเข้าไปในครัว ทิ้งให้โจเซฟินยืนนิ่งอยู่ ซึ่งดูสีหน้าท่าทางยุ่งเหยิงอยู่ตรงที่ที่เธอยืน
เธอเคยเป็นลูกแกะน้อยไร้เดียงสาในใจพี่ชายของเธอ
ตอนนี้เธอมีพี่สะใภ้แล้ว เธอกลายเป็นหมาป่าตัวร้ายเหรอ?
“เหมือนเธอกำลังทำให้เขาชอบเลย!” โจเซฟินพูดอย่างเศร้าโศก
จากนั้น...
โจเซฟินมองโรสอย่างสงสัย เธอเห็นว่าโรสเต็มไปด้วยเรี่ยวแรงและใบหน้าก็เหมือนเป็นสีดอกกุหลาบสดชื่น ไม่แสดงสัญญาณว่าได้ถูกกดขี่ข่มเหงใด ๆ เลย
เธอจูงมือโรสเข้าไปในสวน
เจย์สวมเสื้อกันหนาวผ้าขนสัตว์สีน้ำเงิน และผมสีดำของเขาฟูเล็กน้อย ขณะที่เขานั่ง ร่องรอยของความเฉื่อยชาปรากฏบนใบหน้าของเขาที่ดูประณีตราวกับมีดแหลม เขาเป็นเหมือนเจ้าชายอสูรที่ออกมาจากอนิเมะ เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ร้ายกาจแต่ก็ดูน่าเกรงขาม
เมื่อได้ยินคำพูดของโจเซฟิน เขาเลิกคิ้วอย่างช้า ๆ ในขณะที่จดจ่ออยู่กับแยมสคอนผลไม้ จากนั้น เขาก็วางมันลงบนจานของโรส
โจเซฟินตกใจมากจนสคอนในมือหล่นลงบนโต๊ะอาหาร เจย์มองด้วยแววตาเหมือนสายตานกอินทรี จากนั้นโจเซฟินรีบหยิบมันขึ้นมาก่อนจะกัดกินต่อ
“พี่ชาย ฉันอยากกินด้วย!” โจเซฟินมองดูสคอนผลไม้ที่สวยงามบนจานของโรส จนน้ำลายไหล
“มือเธอไม่ยาวเหรอ?”
เอ่อ!
“ใช่!”
“มีมือก็ต้องใช้ ไม่เข้าใจหลักการ ‘อวัยวะใดที่ไม่ใช้ก็จะค่อย ๆ หดหายไปและอวัยวะใดที่ยังใช้อยู่ก็จะคงอยู่’ เหรอ?”
เอ่อ!
โจเซฟินประท้วงด้วยเสียงต่ำและพูดว่า “พี่สะใภ้ก็มีมือเหมือนกัน!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!