ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 448

เจย์เหลือบมองโรสที่เงียบอยู่ข้าง ๆ เสียงของเขาเริ่มอุ่นขึ้นอย่างอธิบายไม่ถูก “เธอจะมีฉันดูแลเธอไปแบบนี้ถ้าหากเธอกลายเป็นคนพิการ”

โจเซฟิน “...”

โรส “......”

นี่เป็นตรรกะแบบไหนกัน?

“นายกำลังลำเอียงนะ” โจเซฟินพึมพำ

เจย์จับมือโรสไว้ต่อหน้าโจเซฟินและพูดว่า “มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะรักและดูแลเธอ”

โจเซฟินกลอกตาสองสามครั้ง แล้วหยิบจานอาหารของเธอเดินออกไป “ฉันทนดูแบบนี้ไม่ได้”

โรสดึงมือของเธอออกจากการจับกุมของเขาและพึมพำด้วยความไม่พอใจ “ท่านอาเรส โจเซฟินเพิ่งอกหักกับความรัก เราจะทำร้ายเธอถ้าเราแสดงเรื่องแบบนี้ต่อหน้าเธอ”

“เราดูแสดงต่อหน้าเธองั้นเหรอ?” เขาเลิกคิ้ว

เขาจริงจังในการแต่งงานกับเธอมาก แต่เธอคิดว่ามันเป็นการแสดงงั้นเหรอ?

“ไม่ใช่แค่เราแสดงหรอกเหรอ?” โรสถาม

ขณะที่เขากัดสคอนอยู่นั้น สีหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เข้มกว่าก้นกระทะเสียอีก

เมื่อเห็นว่าเขาอารมณ์ไม่ดี โรสซึ่งตอนแรกอยากจะอ้าปากของเธอเพื่อจะขอออกไปข้างนอก แต่กลับไม่ได้พูดอะไรในตอนนี้เลย

หลังทานอาหารเช้าเสร็จแล้วนั้น โรสตั้งใจที่จะล้างจาน จู่ ๆ เจย์เข้ามาจับมือเธอและพาเธอออกไป ก่อนที่เขาจะกลับเข้าไปในครัวพร้อมกับล้างจานด้วยตัวของเขาเอง

โรสอึ้ง!

เขาทำอาหารให้และให้ที่พักแก่เธอ แต่เธอก็ยังทำให้เขาอารมณ์เสีย เธอรู้สึกเสียใจเกี่ยวกับเรื่องนี้

เธอค่อย ๆ เดินไปที่ประตูห้องครัวและถามอย่างระมัดระวังด้วยท่าทีประจบประแจงว่า “ท่านอาเรส มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”

เจย์วางจานลงในอ่างล้างจาน หลังจากล้างมือแล้ว เขาเดินไปหาเธอด้วยท่าทางจริงจัง “ใช่ อยากให้ช่วย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความรู้สึกผิดในใจของโรสก็รู้สึกผิดน้อยลง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างร่าเริง “ช่วยอะไรหรือ?”