ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 459

ในเวลาเดียวกัน

โรสและโจเซฟินรีบเปลี่ยนชุดและแอบเข้าไปในสวนหลังบ้านของหอท่าเรือหอมหวน

โรสปลอมตัวเป็นเจย์ ขณะที่โจเซฟินปลอมตัวเป็นโรส ทั้งสองคนสนุกกันมากกับการแกล้งเป็นสามีภรรยากัน

“พี่สะใภ้ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าการปลอมตัวของเธอจะดูเหมือนพี่ชายของฉันมาก! โดยเฉพาะท่าทางของเธอ มันลึกซึ้งมาก” โจเซฟินกล่าว

โรสกล่าวว่า “พี่ชายของเธอมีใบหน้าที่ไร้ซึ่งการเปลี่ยนแปลงมาเป็นเวลาหลายพันปี ฉันแค่ต้องรักษาท่าทางบนหน้าให้เหมือนตรงกับเขาก็เท่านั้น”

โรสเดินตามเส้นทางโดยอาศัยความทรงจำของเธอและเดินไปจนสุดทางเท้าของบลูสโตน ด้านหน้าเส้นทางเป็นโคลน เถาวัลย์และไม้พุ่มขึ้นหนาแน่นทั้งสองข้างทาง ลมหนาวพัดมาทำให้เงาของต้นไม้เคลื่อนไหวเหมือนกำลังเต้นรำ

จู่ ๆ โจเซฟินก็จับมือโรสแน่น เธอพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ที่นี่ค่อนข้างน่าขนลุก”

“ชู่ว์!” โรสลดเสียงลง “ฉันจำได้ว่าฉันเคยเจอผู้หญิงแปลก ๆ คลานมาที่นี่”

โรสดึงเธอให้หมอบอยู่ในพุ่มไม้ แล้วพวกเธอก็เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ

ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ มันฟังเหมือนเสียงสะอื้นไห้ มันเตือนให้นึกถึงเสียงคร่ำครวญของสัตว์ตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งตอนที่แม่ของมันทิ้งไว้ข้างหลัง

เสียงนั้นบางครั้งก็ไกลและบางครั้งก็ใกล้ บางครั้งก็ดังและบางครั้งก็เบา

โรสและโจเซฟินกอดกันแน่น

ทั้งสองกลั้นหายใจ ฟังทิศทางของเสียงเงียบ ๆ นั้น

จากนั้น ทั้งสองก็ค่อย ๆ เข้าไปใกล้ ๆ เสียงนั้น

ด้านหน้าเป็นประตูเห็ด มีหัวดำโผล่ออกมาจากถ้ำเห็ด เผยให้เห็นใบหน้าที่สกปรก แต่ก็แทบจะไม่ปิดบังลักษณะดูมีความงดงามของใบหน้านั้นเลย

“อ๊ะ!” โรสอุทานด้วยความตกใจ “ผู้หญิงในรูปนั่นเอง!”

โจเซฟินรีบปิดปากของเธอไว้

ในขณะนี้ มีเงาที่ห่อหุ้มพวกเขาจากด้านหลัง