ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 46

โรสพยักหน้า "ใช่ ฉันเองค่ะ" เธอเผยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ให้เขา

"ยอดเยี่ยม" เจย์เองก็ยิ้มออกมาเช่นกัน แม้ว่าอารมณ์ของเขาจะคาดเดายากก็ตาม "มากับฉัน"

เมื่อโรสจากไปพร้อมกับประธาน เธอก็ได้ยินเสียงของเหล่าผู้สัมภาษณ์ที่กำลังภาวนาให้เธออย่างเคร่งเครียด "คุณผู้หญิง คุณควรจะภาวนาสำหรับตัวคุณเองได้แล้ว!"

โรสช่วยไม่ได้ที่จะต้องรู้สึกเสียใจเล็ก ๆ แม้ว่าเธอจะสามารถเถียงได้ว่าเขาบอกเองว่าเธอสามารถแฮ็คคอมพิวเตอร์ของใครก็ได้ในศูนย์ใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้รับประกันว่าเขาจะไม่สร้างปัญหาให้เธอ!

เจย์พาโรสไปที่ห้องทำงานส่วนตัวของเขา เขานั่งบนโซฟาหนังสีดำสุดหรูและพิจารณาหญิงวสาวตรงหน้าด้วยสายตาเหยี่ยวของเขา เขามองตั้งแต่หัวจรดเท้า

เมคอัพของโรสนั้นดูธรรมชาติ ใสกระจ่าง สด และเป็นมืออาชีพ ความสง่างามนั่นทำให้เจย์ลดการป้องกันลงไปชั่วครู่เลยทีเดียว

'ฉันไม่คิดมาก่อนว่าสาวจากบ้านนอกจะชุบตัวได้ดีขนาดนี้… หากฉันต้องพูด เธอดูผุดผ่องทีเดียว' เขาคิด

โรสจ้องมองเจย์ เดาไม่ออกสักนิดเดียวว่าจะเกิดอะไรกับเธอต่อไป

เธอคิดว่าอย่างน้อยเธอก็ควรเริ่มก่อน "ท่านอาเรส คุณบอกเองว่าฉันสามารถแฮ็คคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในศูนย์ใหญ่ได้ ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังประชุม ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด คุณจะมาโทษฉันที่ทำตามคำสั่งไม่ได้นะ"

เจย์ยืดหลังตรง เขาเป็นคนที่มีความภาคภูมิใจและให้ค่ากับความมุ่งมั่นภายเพียร แม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับผลที่ออกมา แต่ทักษะของโรสทำให้เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเธอ

เจย์หยิบเอาป้ายตำแหน่งต่าง ๆ ออกมาให้โรส "เธอสามารถเลือกตำแหน่งไหนก็ได้ เลือกเอาเองเลย"

โรสรู้สึกเหมือนชนะรางวัลล็อตเตอรี่ห้าล้านดอลลาร์ เธอตะลึงจนลืมว่าต้องยื่นมืออกไปยังไง

หลังจากถือป้ายมากมายอยู่พักหนึ่ง เจย์ก็เทป้ายพวกนั้นลงบนโต๊ะด้วยความหงุดหงิด เขาไม่เคยอดทนได้เลยเวลาที่ต้องจัดการกับเธอ

เมื่อเธอตั้งสติได้ โรสรีบหยิบป้ายเพื่อดูพวกมันให้ชัด เมื่อเธอเห็นป้ายตำแหน่งเลขาประธาน เธอก็จ้องมองชายตรงข้ามด้วยความรู้สึกผิดในหัวใจ