ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 47

ดวงตาของเจย์หดแคบลงในขณะที่เขาครุ่นคิดว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับความลับของโรสบ้าง

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาจ้างคนไปสืบเธอ เธอปลอมเรื่องการศึกษาอันต่ำเตี้ยไม่ได้แน่ เธอเรียนเอกวรรณกรรมและวารสารศาสตร์สมัยมหาวิทยาลัย มันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับความมั่นคงทางไซเบอร์สักนิด

แล้วเธอไปเรียนเทคนิคแฮ็คกิ้งอันร้ายกาจแบบนั้นมาจากไหน?

โรสคิดได้ว่าหากเธอไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจนกับเจย์ ความสงสัยของเจย์จะคงอยู่ตลอดไป ถ้าเขาส่งใครมาสืบเรื่องของเธอเพราะเรื่องนี้ เขาจะต้องรู้เรื่องของร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยแน่ ถ้าเป็นแบบนั้น เธอจะเสียเปรียบมากกว่าได้กำไร

"ฉันเรียนรู้ด้วยตัวเอง" โรสรีบตอบ

เจย์มองไปที่ดวงตาของเธอด้วยความสับสนในหัว "เธอเก่งขนาดนี้เพราะเรียนด้วยตัวเอง?" เขาถามอย่างไม่ค่อยเชื่อนัก

นักศึกษาวิทยาลัยขนาดเล็กชั้นสามที่ไม่ได้มีคุณภาพนัก เรียนด้วยตัวเองว่าต้องแฮ็คอย่างไรถึงแฮ็คเข้าเครื่องเขาได้?

'หรือว่าเธอเป็นอัจฉริยะแฝงตัว?'

สายตาของเจย์สอดส่องเข้าไปในดวงตาของโรส ขนตายาวเป็นแพของเธอสั่นไหวอย่างนุ่มนวล เขามั่นใจ นี่เธอโกหกอีกแล้ว?

"จำไว้ด้วยว่ามาทำงานให้ทันในวันจันทร์หน้า" เจย์พูดออกมาหลังจากเงียบไปนาน

เขาเริ่มที่จะเกิดความสนใจเล็ก ๆ ในตัวหญิงสาวคนนี้แล้ว

โรสถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากการสัมภาษณ์ โรสไม่ได้รั้งอยู่อยู่อีก เธอจาก แกรนด์เอเซีย ไปทันที

เจย์เปิดกล้องวงจรปิด เขาจ้องเขม็งไปที่หน้าจอในระยะที่มองตามหลังร่างอันสง่างามและสุขุมของโรส ความสงสัยปรากฏบนใบหน้าของเขา