ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 475

เจย์ดูเหมือนจะคาดการณ์ความคิดของเขาและหยุดเดินอย่างกะทันหัน “เกรย์สัน นายรู้ไหมว่าทำไมในคำพูดที่ว่า ‘แต่งงานแล้วและเริ่มมีหน้าที่’ นายต้องแต่งงานก่อนแล้วจะมีหน้าที่จริงไหม?”

เกรย์สันส่ายหัว

“นายควรจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับใครสักคน” เจย์กล่าว

เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ท่านประธาน ผมยังหนุ่มอยู่เลยครับ”

เมื่อเกรย์สันเห็นว่าเจ้านายที่ห้าวหาญและกระฉับกระเฉงกังวลเรื่องภรรยาตัวน้อยของเขาอยู่เสมอ เกรย์สัน ผู้ซึ่งกำลังตั้งตารอที่จะได้สัมผัสกับประสบการณ์ความรัก ตอนนี้เขาก็รู้สึกหวาดกลัวไปแล้วเมื่อรับรู้เรื่องราวความรักของเจ้านาย

เจย์จ้องไปที่เกรย์สันและพูดด้วยความหมายที่ซ่อนเร้นว่า “นายใช้ชีวิตที่ไม่มีเรื่องต้องกังวล ไม่เหมือนกับแองเจลีนของฉันที่ใช้ชีวิตที่ยากลำบากแม้ว่าเธอจะอายุเท่ากันกับนายก็ตาม”

เกรย์สัน “...”

เจย์ถอนหายใจอีกครั้ง “ฉันเป็นคนสร้างปัญหาให้เธอเอง”

ณ แผนกการแพทย์ของแกรนด์ เอเซีย

เจย์ได้รวบรวมพนักงานทั้งหมดและเตือนทุกคนอย่างเข้มงวดว่า “แผนกการแพทย์ได้ว่าจ้างพนักงานใหม่จำนวนหนึ่ง ภรรยาของฉันอยู่ท่ามกลางพวกเขา ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะดีกับเธอ...”

เมื่อถึงจุดนั้น น้ำเสียงของเจย์ก็เย็นลง “ถ้าฉันพบว่ามีใครทำให้เธอไม่มีความสุข ฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะดำเนินการทำโทษกับบุคคลนั้นอย่างรุนแรง”

เกรย์สันรู้สึกแปลกใจอย่างยิ่งกับการลำเอียงอย่างโจ่งแจ้งของเจย์ด้วยดวงตาของเขาที่ขู่ราวกับจะกระเด็นออกมาจากเบ้าตา

เจย์รู้สึกว่าคำเตือนของเขาไม่เพียงพอ เขาจึงยิงสายตานกอินทรีจ้องไปที่เกรย์สัน

เขาเข้าใจในทันทีว่ามันเป็นสัญญาณอย่างหนึ่งและเจย์ต้องการให้เขาเพิ่มเรื่องการเตือนเรื่องไล่ออก

เมื่อพูดถึงประธานของเขา แม้ว่าเขาจะไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจหรือการกระทำของเจย์ เขาก็ยังปฏิบัติตามคำสั่งเหล่านั้นอย่างไร้ความปราณีและเที่ยงตรง

เกรย์สันกระแอมในลำคอและกล่าวว่า “เป็นเกียรติของนายหญิงที่จะมาร่วมงานกับทีมงานในแผนกการแพทย์ของแกรนด์ เอเซีย เธอมาทำงานในช่วงเวลาว่าง ดังนั้นปล่อยให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ หากเธอไม่ต้องการทำบางสิ่ง พวกคุณก็ควรทำแทนเธอ กล่าวโดยสรุป ให้ทำทุกวิถีทางและวิธีที่จะทำให้อารมณ์ของเธอมีความสุข ตราบใดที่เธอทำงานที่นี่อย่างมีความสุข ท่านประธานจะไม่ทำร้ายใครที่นี่”

“นอกจากนี้... หากใครกล้าพูดอะไรเกี่ยวกับการประชุมในวันนี้ พวกคุณเตรียมหางานอื่นในเมืองหลวงไว้ได้เลย”

เกรย์สันรู้สึกว่านี่เป็นจุดมืดมนเพียงจุดเดียวในชีวิตท่านประธานของเขา และเขาจะไม่ยอมให้จุดมืดมนนี้กลายเป็นประวัติศาสตร์อันมืดมนสำหรับท่านประธานของเขา