หัวหน้าพยาบาลรู้สึกค่อนข้างจะตกตะลึง เธอคาดหวังว่าอารมณ์ของนายหญิงจะแปรปรวนมากกว่าที่เห็นเพราะหลังจากที่เข้าใจจากเรื่องราวประสบการณ์ก่อนหน้านี้และเข้าใจว่าจะเป็นคนที่ทำให้พอใจได้ยาก เธอไม่คิดว่าโรสจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและพูดจานุ่มนวลขนาดนี้
หัวหน้าพยาบาลยิ้ม “คุณยินดีที่จะตามฉันไปเดินดูรอบ ๆ หอผู้ป่วยกับฉันไหม?”
โรสเดินตามเธอไปอย่างมีความสุข
เธอกลับมาสวมใส่หน้ากากอีกครั้งเมื่อเธอเดินออกไป เธอเปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบสีน้ำเงินของโรงพยาบาลและเดินตามหญิงชราไปที่หอผู้ป่วย
หัวหน้าพยาบาลเดินไปข้างหน้าและแนะนำโดยกล่าวว่า “ผู้ป่วยที่นี่มักจะเข้ารับการรักษาเพราะอาการของพวกเขาน่าจะไปไม่รอด(พยากรณ์โรคไม่ดี)และเกือบจะสูญเสียความอยากจะมีชีวิตอยู่ คุณลอยล์ ถ้าคุณสามารถปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยรอยยิ้ม บางทีพวกเขาอาจจะได้รับพลังงานบวกจากคุณที่จะอดทนดำเนินชีวิตต่อไปได้นะ”
โรสยิ้มอย่างใจเย็น
“ถ้ามีโอกาส ฉันก็ยินดีช่วยค่ะ”
เมื่อหัวหน้าพยาบาลมองดูดวงตาที่ใสซื่อและไร้เดียงสาของโรส ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมท่านประธานจึงพยายามเป็นพิเศษเพื่อให้เตรียมตัวสำหรับการมาถึงของโรส
เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่เป็นอันตราย นุ่มนวลและอ่อนโยนเหมือนลูกแกะตัวน้อยที่ต้องการการปกป้อง
“คุณสามารถเลือกห้องใดก็ได้ที่คุณต้องการดูแลและคุณจะต้องรับผิดชอบในการดูแลผู้ป่วยรายนั้น”
โรสได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกร่าเริง “ฉันเลือกห้องไหนก็ได้เหรอคะ?”
หัวหน้าพยาบาลพยักหน้า
โรสโพล่งออกไปทันทีว่า “ฉันขอดูแลคนไข้ในห้องที่ 11 ได้ไหมคะ?”
“แน่นอน คุณสามารถดูแลได้”
“ขอบคุณค่ะ หัวหน้า”
โรสตื่นเต้นเพราะคนไข้ในห้อง 11 คือคุณปู่ของเธอเอง
“ผู้ป่วยในห้อง 11 อยู่ภายใต้การดูแลของฉัน มาหาฉันพรุ่งนี้แล้วฉันจะสอนสิ่งที่คุณต้องรู้เพื่อดูแลผู้ป่วยรายนั้น”
“ตกลงค่ะ”
หลังเดินจนจบรอบตึก โรสก็กลับที่พักอย่างมีความสุข
โจเซฟินถือโน๊ตบุ๊คของเธออย่างหงุดหงิดขณะที่เธอรออยู่ข้างนอกประตูเพื่อรอโรส
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!