ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 477

จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง เงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพิมพ์ว่า ‘เธออยากเจอเขาทุกวันไหม?’

โรสตอบโดยไม่ต้องคิดมากว่า ‘แน่นอน!’

จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง ตอบว่า ‘ฉันอธิษฐานขอให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริง!’

โรสพิมพ์ว่า ‘ขอบคุณ!’

‘เธอไม่จำเป็นต้องคืนเงิน ฉันยอมรับความพ่ายแพ้ของฉัน’

โรสอึ้งไป หลังจากที่ได้อ่านคำตอบนั้น ‘ในเมื่อนนายไม่ได้มาเพื่อขอเงินคืน แล้วทำไมนายถึงขอฉันดวลเกมอีกล่ะ?’

จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง พิมพ์ว่า ‘ถ้าเธอไม่มีความสุขกับงานของเธอ เข้ามาคุยกับพี่ชายสุดที่รักที่นี่ได้นะ ฉันจะเป็นท่่ปรึกษาให้!’

...

โรสเบิกตากว้างและออกจากเกมอย่างโกรธเคือง

โจเซฟินนั่งอยู่ที่เก้าอี้ชิงช้าที่ระเบียงข้างนอก เมื่อเธอเห็นการเปลี่ยนแปลงในท่าทางของโรส เธอคายแอปเปิ้ลที่เคี้ยวไปแล้วครึ่งหนึ่งลงในถังขยะ

“พี่แองเจลีน เกิดอะไรขึ้น?

ความโกรธของโรสยังคงดูไม่สงบในขณะที่เธอส่งเสียงฮึดฮัด โดยกล่าวว่า “จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงแค่อยากจะเจ้าชู้กับฉันและพยายามเรียกตัวเองว่าพี่ชายสุดที่รักของฉัน!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น โจเซฟินเกือบสำลักน้ำลาย...

‘พี่ชายเป็นคนรอบคอบ แต่เขาก็มีช่วงเวลาที่เขาจะล้มเหลวได้เช่นกัน

‘เขาเพิ่งเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงของเขาต่อหน้าพี่สะใภ้ แต่ในขณะที่ใช้ตัวตนของคนแปลกหน้า แน่นอนว่าเธอจะต้องโกรธแน่ ๆ’

เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน โจเซฟินได้รับข้อความจากเจย์

‘ทำไมเธอถึงออกจากเกม?’

โจเซฟินเกือบจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ‘พี่ใหญ่ฉลาดอยู่เสมอ แต่เขาก็มีช่วงเวลาที่โง่เขลาเช่นกัน เขาถึงขนาดไม่รู้ว่าเมื่อไหร่หรือทำให้พี่สะใภ้ขุ่นเคืองอย่างไรเลยหรือ?’

ด้วยเหตุนี้ โจเซฟินจึงส่งเตือนเขาผ่านทางข้อความหาเขา ‘ทำไมนายถึงเรียกตัวเองว่าพี่ชายสุดที่รักของเธอล่ะ? มันดูไม่เจ้าชู้เกินไปหน่อยเหรอ?’

เจย์ “...”

นอกหน้าต่างมองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงาม

ฤดูหนาวอันหนาวเหน็บได้เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ท้องฟ้าที่มืดมิดนั้นสว่างขึ้นด้วยการปรากฏตัวของดาวเหนือ

ดอกไม้บีโกเนียที่เบ่งบานอย่างสวยงามในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิเต้นรำไปมากับบรรยากาศในตอนกลางคืน

เจย์ยืนอยู่ข้างหน้าต่างมองชื่นชมดาวเหนือที่สวยงามอยู่นานก่อนจะกลับเข้าไปนอน ในไม่ช้า เขาก็เคลิ้มหลับเข้าสู่ดินแดนแห่งความฝัน

คืนนั้นเขาได้ฝันว่า...

ในความฝันนั้น เขาได้ยินเสียงกระจกแตก

เขาได้ยินโรสตกลงมาจากด้านบนสู่พื้น

ในความฝันนั้น เขามีพลังเหนือธรรมชาติที่ทำให้เขาไปถึงที่เกิดเหตุด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด เขาอุ้มโรสซึ่งนอนอยู่บนพื้นขึ้นมาแล้วเขาก็มองเห็นใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยเศษแก้ว

ในความฝันนั้น เธอยิ้มให้เขาอย่างสวยงาม เมื่อเธอลืมตาขึ้นมา เธอพูดออกมาด้วยความงุนงง “ขอบคุณนะ เจย์บี้”