ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 486

โรสตอบกลับด้วยภาพเคลื่อนไหว ของใครบางคนที่ถูกตัดศีรษะ

โรสพิมพ์ว่า 'อย่าด่าเขาเลย’

จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงตอบว่า 'เธอรักเขามากเกินกว่าที่จะด่าเขาเหรอ?'

'ใช่แล้ว'

แก้มของเธอพลันแดงระเรื่อขึ้นมาทันที!

ในขณะเดียวกัน ความสุขก็เบ่งบานระหว่างคิ้วของเขา

แล้วจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงก็พิมพ์ว่า 'คุณคงเหนื่อย คืนนี้พักผ่อนเร็ว ๆ นะ!'

'ราตรีสวัสดิ์!'

วันรุ่งขึ้น โรสมาถึงห้องพยาบาลแต่เช้าตรู่

เมื่อเห็นเธอ คนดูแลที่เขาทำงานกะข้ามคืนก่อนหน้าก็ยิ้มกว้าง “โรส คุณอยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”

“ได้ค่ะ คุณลินดา” โรสยิ้ม

มีเพียงโรสและท่านปู่เซเวียร์เท่านั้นที่อยู่ในห้อง

โรสนั่งลงที่หัวเตียงพรางจับมือที่อ่อนแอไว้กับเธอขณะที่เธอนวดกล้ามเนื้อที่ลีบเล็กของเขา

“ลืมตาและมองมาที่หนูสิคะ คุณปู่ แองเจลีนของคุณปู่ยังมีชีวิตอยู่นะคะ อย่ายอมแพ้นะ ตกลงไหม คุณปู่จะต้องไม่เป็นอะไรนะคะ”

ท่านปู่เซเวียร์ลืมตาขึ้นทันที สายตาของเขาจ้องมองไปที่โรสอย่างเจิดจ้า

โรสถอดหน้ากากแล้วยิ้ม “คุณปู่คะ ดูสิ ถึงจะมีหน้าตาแบบนี้ หนูก็ยังทำงานหนักเพื่อใช้ชีวิตอยู่ทุกวัน คุณเป็นคนสอนหนูเองว่า ชีวิตมาพร้อมกับอุปสรรคและมีเพียงผู้ที่มีความมุ่งมั่นเท่านั้นที่จะกล้าผ่านสิ่งที่ยากลำบากที่สุดที่โลกเหวี่ยงมาให้เรา ไช่ไหมคะ?”

ท่านปู่เซเวียร์ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเขาร้องไห้ให้กับรูปลักษณ์ที่ไม่คุ้นเคยของโรส

อย่างไรก็ตาม ความปิติยินดีไหลซึมจากดวงตาของเขา ด้วยทัศนคติที่มองโลกในแง่ดีและมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าของเธอ

โรสรู้สึกปลาบปลื้ม “คุณปู่ได้ยินหนูไหมคะ?”

ท่านปู่เซเวียร์ พยักหน้าด้วยความยากลำบาก

โรสปลื้มใจ “คุณปู่ หมอบอกว่าปู่กำลังทุกข์ทรมานจากอาการผิดปกติทางร่างกาย ซึ่งพูดอีกอย่างก็คือ มันเกิดจากความวิตกกังวลอย่างรุนแรง เนื่องจากโรคนี้เป็นอาการทางจิต หนูเชื่อว่าการปล่อยวางจะเป็นกุญแจสำคัญในการเอาชนะ ความเจ็บป่วยที่ไม่สำคัญนี้”

ท่านปู่เซเวียร์พยักหน้า

เซร่ากดดัน “คราวที่แล้วเธอนอนในห้องพี่เจย์ คราวนี้เธอกำลังใช้ปู่ของฉันเป็นเป้าฝึกหัด โรงพยาบาลจะไม่ยอมให้ผู้ดูแลที่เบี่ยงเบน ไปทำงานให้กับพวกเขา เรื่องนี้เป็นเรื่องของความเป็นความตาย เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร?”

ด้วยเหตุนี้ เซร่าจึงหันไปพูดกับโรส

ทั้งหัวหน้าพยาบาลและผู้จัดการโรงพยาบาลก็มาถึงหลังจากนั้นไม่นานนัก

หัวหน้าพยาบาลชอบโรสจริง ๆ เพราะเธอขยัน อ่อนน้อมถ่อมตนและใจดี

เธอต้องการปกป้องโรส “ผู้จัดการคะ ฉันสั่งให้ โรส ลอยล์ ลองใช้เข็มกับคนไข้เองค่ะ”

โรสไม่เต็มใจที่จะลากหัวหน้าพยาบาลที่ใจดี ลงมาอยู่กับเธอด้วย โรสโยนความผิดทั้งหมดให้ตัวเอง “ไม่ใช่นะคะ มันเป็นการตัดสินใจของฉันแค่คนเดียวค่ะ”

หัวหน้าพยาบาลตกตะลึงและในขณะเดียวกันก็ประทับใจกับการกระทำของโรส

เธอได้เห็นส่วนแบ่งที่ยุติธรรมของผู้หญิงที่ร่ำรวยในชีวิตของเธอ แต่ไม่เคยเห็นหญิงผู้ดีที่ร่ำรวยเช่นโรสที่ไม่ยอมโยนความผิดให้ผู้น้อย มันเป็นรูปแบบการเสียสละอย่างแท้จริงที่น่ายกย่องและหายากเหลือเกิน

อย่างไรก็ตาม เซร่ายังคงเร่งเร้าโดยกล่าวว่า “ผู้จัดการ ฉันต้องการยื่นเรื่องร้องเรียนต่อ เลนนี่ ลอยล์ สำหรับการกระทำของเธอที่ขัดต่อกฎระเบียบ โรงพยาบาลต้องไล่เธอออก”

ผู้จัดการพูดไม่ออก, …"

นี่คือคนที่ท่านประธานส่งมา ดังนั้นเขาจึงไม่มีอำนาจที่จะไล่เธอออก