ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 499

เจย์นึกขึ้นได้ว่าโรสแพ้ละอองเกสร เธอเพียงโยนดอกกุหลาบของเขาทิ้งไปเพราะเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำเช่นนั้น

ทันใดนั้น ความโกรธในอกก็เดือดพล่านสั่นไหวเล็กน้อย

เขาช่วยเหลือโรสในตอนนี้และในที่สุดเธอก็เข้านอนหลังจากจัดการกับความยุ่งยากที่เธอทำไว้

ในความฝันของเธอ โรสพึมพำอย่างไม่หยุดหย่อน “มาแต่งงานกันเถอะ โจซี่ ทั้ง เซย์น เซเวียร์และเจย์ อาเรสจะได้ตกนรกไปเลย!”

ดวงตาของเจย์เริ่มเย็นลงเมื่อมุมริมฝีปากของเขาดึงออกแสดงความรู้สึกเยาะเย้ย “นายจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากยั่วยุฉันสินะ เซย์น เซเวียร์?”

โจเซฟินล้มลงราวกับเสียงฟ้าลั่นจากโซฟา

เขาจ้องไปที่ผู้หญิงที่ยังคงนอนหลับต่อไปแม้หลังจากตีลังกาลงบนพื้นแล้ว เขาคิดมาโดยตลอดว่าเธอเป็นคนงี่เง่าไร้เดียงสาที่เขาต้องการจะปกป้อง แต่ไม่เคยคิดเลยว่าน้องสาวปัญญาอ่อนคนนี้จะกลายเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาในสักวันหนึ่ง

อันที่จริง เราไม่ควรตัดสินคนจากภายนอก!

เจย์รู้สึกว่าจำเป็นต้องเรียกร้องให้มีมาตรการพิเศษก่อนที่เพื่อนสนิทสองคนนี้จะพัฒนาความสัมพันธ์ไปเป็นแบบ ‘ความสัมพันธ์คู่รัก’!

“ทุกคน”

เกรย์สันผลักประตูเข้าไป “ครับท่านอาเรส?”

“ลากคุณผู้หญิงของพวกนายออกไป”

เกรย์สันช็อก!

เขาได้ยินผิดหรือเปล่า? ท่านอาเรสเพิ่งใช้คำว่า ‘ลาก’ หรือเปล่า?

“ได้ ครับท่าน”

เกรย์สันใช้ท่าทางกวักมือเรียกบอดี้การ์ดมา และพวกเขาก็ทำตามคำสั่งของท่านประธานทันที

คราวนี้พวกเขาลากเธอออกไปจริง ๆ โดยหนึ่งในนั้นดึงเธอออกจากห้องด้วยการจับส่วนเอวของเธอ

เมื่อรู้สึกว่าปอดของเธอได้รับแรงกดจากใครบางคนที่รัดตัวเธอไว้ โจซี่ก็สะดุ้งจากการหลับสนิทและตะโกนทั้ง ๆ ที่ดวงตาของเธอยังคงปิดอยู่ว่า “อะไรวะเนี่ย? ฉันเป็นแค่หญิงสาวคนหนึ่ง จะฆ่านายทิ้งเลยดีไหมเนี่ยหากยังจะพาฉันออกไป?”

เจย์หยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจากโต๊ะแล้วสาดน้ำเย็นจัดใส่โจเซฟิน ด้วยความรู้สึกไม่ประทับใจ

ดวงตาของโจซี่ก็เปิดสว่างขึ้นทันที เมื่อเธอเห็นสายตาที่เย็นชาของเจย์ พี่ชาย ทำให้เธอรู้สึกตัวในทันที

เจย์รู้สึกไม่เข้าใจ แน่นอนว่าโรสแสดงท่าทีสุภาพต่อหน้าเขาได้ดีก่อนที่จะโยนทิ้งคำพูดออกไปนอกหน้าต่าง แต่โจเซฟินกลัวเขาและปฏิบัติต่อคำพูดของเขาราวกับเป็นคำสั่งของผู้ยิ่งใหญ่ ทำไมโรสถึงเพิกเฉยต่อคำพูดของเขาและไปดื่มล่ะ?

คำตอบของโจเซฟินนุ่มนวล “ตอนแรกฉันไม่อยากไป แต่พี่สะใภ้บอกว่าชีวิตสั้นเกินกว่าจะจมอยู่กับความสมเพช นายก็รู้ว่าฉันเป็นยังไงกับการได้ยินเรื่องโน้มน้าวใจ ... ฉันทนไม่ได้ ฉันก็เลยไปกับเธอ”

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วเขาก็โกรธจัด “ถ้าเธอบอกจะไปกระโดดจากสะพาน เธอจะตามไปด้วยไหม?”

เธอรีบยืดตัวและเงยหน้าขึ้นสูง การแสดงออกของเธอเป็นหนึ่งในการปลดปล่อยความสุขของชีวิตและความไม่กลัวความตาย “ถ้านั่นคือสิ่งที่พี่สะใภ้ต้องการ ฉันก็จะทำ… ทำตามให้ดีที่สุด!”

ดวงตาที่เฉียบคมของเจย์หรี่ลงเหมือนความหนาวเย็นเริ่มเล็ดลอดออกมาจากรอบ ๆ ตัวเขา

เขารู้สึกถึงอันตรายเล็กน้อยในความสัมพันธ์ของโจเซฟินกับโรส

ศีรษะของเขาสั่นสะท้านในชั่วขณะนั้น

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้พบกับโรสอีกต่อไป” เสียงที่เป็นอันตรายดังขึ้นจากการเคลื่อนไหวริมฝีปากของเจย์

โจซี่ท้วงทันทีว่า “ทำไมนายไม่ให้ฉันเจอพี่สะใภ้ล่ะเจย์?”

ในคราวนี้ท่าทางของเขาเหลือเพียงใบหน้าที่มืดหม่น