ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 549

เขาลุกขึ้นและเดินเข้ามาหาเซร่าอย่างช้า ๆ

“คุณท่านแจ็ค? เกิดอะไรขึ้นคะ?” เซร่ารู้สึกว่าการจ้องมองของเขาดูค่อนข้างน่ากลัว ดังนั้นเธอจึงรีบถอยหลังไปสองสามก้าว

“เซร่า เซเวียร์ เธอกล้าดียังไงมาวางยาฉัน!” แจ็คเต็มไปด้วยความโกรธ แต่ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในตัวเขาทำให้ความโกรธค่อย ๆ ลดลง อารมณ์ถูกแทนที่ด้วยความต้องการบางอย่าง

ในตอนนี้ผิวของเซร่าเปลี่ยนเป็นสีขาวซีดราวกับกระดาษ เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน เธอวางยาให้เจย์ แต่ทำไมเขาถึงปกติดีในขณะที่แจ็คกำลังประสบกับผลดังกล่าว

เธอหันหลังวิ่งออกจากห้องนั้นไปทันที ตอนนี้ เธอมีเป้าหมายเพียงข้อเดียว นั่นคือการปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอเอง เพราะเธอต้องการรักษาไว้เพื่อให้เจย์คนที่สุดแสนจะสะอาดคนนี้เท่านั้น

โชคร้ายนักที่เธอวิ่งเข้าห้องทำงานแล้วล็อคประตูทันที เธอกังวลว่าจะมีใครรู้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับแจ็ค เธอจึงล็อคประตูไว้อย่างแน่นหนาเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้ามา ตอนนี้เธออยู่ภายใต้ความกดดันและความกังวลใจ แต่จู่ ๆ ประตูมันก็ถูกปลดล็อค

จากนั้นแจ็คก็เข้ามาแล้วกระโดดพุ่งเข้าหาและกอดรัดเธอแน่นในที่สุด

เซร่ารู้สึกราวกับว่าโลกของเธอกำลังพังทลายลงในขณะนั้น

ในที่สุดเมื่อเธอหลุดพ้นออกจากห้องไปได้ ความหวังอันไร้เดียงสาของเธอสำหรับอนาคตก็หายไปจากการจ้องมองของเธอตลอดไป มันถูกแทนที่ด้วยความโกรธและความสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง

‘มันคงเป็นแผนของเจย์แน่ ๆ เขาให้คนวางกับดักฉันและทำลายฉัน

‘เขาคิดว่าสิ่งนี้จะลบล้างความต้องการของฉันที่จะเป็นเจ้าของเขาได้งั้นเหรอ? เขาประเมินการความบ้าของฉันที่มีต่อเขาต่ำไป ฉันใช้ชีวิตนี้เพื่อเขา ในเมื่อฉันไม่สามารถได้เขา ฉันจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อทำให้เขายุ่งเหยิง!’

แจ็คค่อย ๆ ฟื้นคืนสติ เมื่อเขานึกถึงความผิดพลาดที่เขาทำ เขานั่งบนเก้าอี้อย่างสำนึกผิดและถอนหายใจอย่างเสียใจ

อาจเป็นเพราะเขาที่ได้สัมผัสลึกซึ้งถึงรสนิยมของเธอ ดังนั้นเขาจึงเริ่มวางแผนอนาคตสำหรับความเป็นไปได้กับเซร่า เซเวียร์ ทันที

‘เซร่าไม่มีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดีนัก แต่เธอยังเป็นเด็กและเธอก็สวย นอกจากนี้ เธอยังฉลาดและมีความสามารถอีกด้วย เธอเป็นคนที่ฉันไม่รังเกียจที่จะมีเธอข้างกาย ถ้าเซร่าเต็มใจที่จะเชื่อฟังและสนับสนุนฉันในฐานะผู้หญิงของฉัน ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ

เขาหยิบมันขึ้นมาเพื่อดูต่างหูที่เป็นอัญมณีสีเขียวหยกที่ส่องแสงระยิบระยับ หัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อรู้ว่าผู้หญิงในรูปนั้นสวมต่างหูคู่นี้ เจย์เริ่มขุดคุ้ยบริเวณรอบ ๆ และในที่สุดก็พบกองดินที่ไม่แข็งเหมือนดินอื่น ๆ

เขานั่งยอง ๆ และใช้มือเพื่อเขี่ยดินตรงนั้น ในไม่ช้าเขาก็ได้ขุดหลุมขนาดใหญ่เท่านิ้วหัวแม่มือของเขา

เขารีบขุดต่อไปและในที่สุดก็พบร่องรอยของสิ่งที่เคยเป็นประตูเห็ด

เจย์ขยายรูโหว่ของดินออกและกำลังจะสำรวจเข้าไปในนั้นเมื่อเขาได้ยินเสียงที่เย็นยะเยือก

“ในที่สุดนายก็มาที่นี่”

เจย์เงยหน้าขึ้นมามอง เมื่อเขาเห็นชายที่ถือจอบเหล็กยืนอยู่ข้างหน้าเขาอย่างชัดเจน เขาก็ต้องตกใจเพราะเห็นว่าชายคนนั้นมีใบหน้าคล้ายกับเขาเป็นอย่างมาก