ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 577

ประกายแห่งความสงสัยแวบวาบในดวงตาของเจนสันทันที “แล้วคุณพ่อของเราล่ะ?”

เกรย์สันรู้สึกว่าหัวใจของเขามีเลือดออกในขณะที่ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มอันขมขื่น “ไม่ได้สิ เราไม่อยากรบกวนเขาสำหรับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ คุณก็รู้อยู่แล้วหนิว่าพ่อของคุณเป็นยังไง เขายุ่งกับตารางงานที่แน่นเอี้ยดมากพออยู่แล้ว”

สายตาที่เฉียบคมของเจนสันจับจ้องไปที่เกรย์สัน “ยุ่งมากจนไม่มีเวลาให้เราเลยเหรอ? เขาไม่กลัวว่าจะไม่มีใครมาเยี่ยมหลุมฝังศพของเขาเมื่อเขาตายด้วยวัยชราบ้างเหรอ?”

เปลวไฟแห่งความสงสารแวบวาบในดวงตาของเกรย์สัน

ถ้าเพียงท่านประธานจะตายก็ต้องด้วยวัยชรา!

ดวงตาของเจนสันหดเกร็งเมื่อหัวใจของเขาบีบรัดด้วยความกลัว

เหตุผลเดียวที่พ่อไม่ได้มาเยี่ยมพวกเขานานแบบนี้ก็คือเขาถูกกีดกันด้วยสิ่งกีดขวางที่ทำให้ขยับตัวไม่ได้อย่างแน่นอน

ตอนนี้แม้แต่แกรนด์เอเซียก็ยังอยู่ในภาวะวิกฤต บางทีสถานการณ์อาจเลวร้ายกว่าที่เขาคาดไว้มาก

“เอาแล็ปท็อปคมาให้ผมสิ” เจนสันร้องขอ

เกรย์สันรีบวางแล็ปท็อปของเขาไว้ในมือของเจนสันทันที

เจนสันกอดแล็ปท็อปนั้นไว้ในอ้อมแขนขณะที่เขาวิ่งไปที่ห้องอ่านหนังสือ เขานั่งอยู่ด้านหน้าแล็ปท็อปและรีบเปิดมันอย่างรวดเร็ว นิ้วที่เรียวยาวของเขาก็เริ่มใช้แป้นพิมพ์ขณะที่เขาเปิดหน้าเว็บขึ้นมาอย่างง่ายดาย!

เมื่อคิดจะค้นหาข่าวที่กำลังเป็นกระแสล่าสุด เขาพบว่าแล็ปท็อปถูกดัดแปลงแก้ไขไว้ก่อนหน้านี้ เขาทำได้เพียงเข้าสู่เครือข่ายภายในของแกรนด์ เอเซียขณะที่ทุกอย่างถูกจัดการไว้แล้ว

ความไม่สบายใจเพิ่มขึ้นในใจเจนสันขณะที่เขาจ้องไปที่เกรย์สัน “ทำไมคุณไม่ให้ผมใช้เครื่องมือค้นหาอย่างอื่นได้ล่ะ?”

เกรย์สันลูบจมูกและท่องคำโกหกที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้าว่า “นั่นเป็นการทดสอบที่ท่านประธานมีให้กับคุณไงล่ะ เขาต้องการให้คุณสร้างขั้นตอนของเครื่องมือค้นหาใหม่”

เจนสันตอบว่า “ให้เวลาผมสองชั่วโมง ออกไปรอผมข้างนอกนะ”

พวกเขายอมปล่อยเขาไป ทั้งเกรย์สันและสตอร์มก็หันหลังกลับไปรอที่ห้องนั่งเล่นด้านนอก