สายตาที่ลึกล้ำของเจนสันจับจ้องไปที่ใบหน้าของเกรย์สัน “ผมรับได้ บอกผมมาเถอะ”
สตอร์มยังคงต้องการปกปิดเรื่องโศกนาฏกรรมนั้นไว้ “อย่าเชื่อสิ่งที่นายเห็นทางออนไลน์เลย เจนส์ พวกเขาแสดงแค่ข่าวลือ”
เกรย์สันโบกมือให้สตอร์ม “ไม่เป็นไร ๆ เราสามารถบอกเขาได้ เด็กคนนี้จะโกหกเขาไม่ได้ง่าย ๆ”
เกรย์สันกระแอมในลำคอ เมื่อเห็นเหตุการณ์เท็จนี้แล้ว เขาพบว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังอารมณ์ของเขาไว้ เขาเริ่มเล่า อย่างทุกข์ทรมาน “มีบางอย่างเกิดขึ้นกับพ่อของคุณจริง ๆ เขาเกือบเสียชีวิตจากการซุ่มโจมตีเพื่อช่วยปู่ย่าในสายเลือดของคุณ ณ ตอนนี้ เขายังอยู่ระหว่างการรักษาที่ห้องผู้ป่วยอาการหนักของแกรนด์ เอเซีย”
ดวงตาของร็อบบี้น้อยเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ ราวกับว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ หมัดที่กำซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อของเขากำไว้แน่นมาก
การแสดงออกของเจนสันสงบลงอย่างน่ากลัว “ใครเป็นคนทำ?”
เกรย์สันตอบว่า “เรายังไม่รู้ แต่แจ็ค อาเรส คุณปู่อีกคนของคุณดูทำตัวยุ่งวุ่นวายมากช่วงนี้ เขาพยายามอยากจะย้ายพ่อของคุณออกจากแผนกการแพทย์ไปยังอีกแผนกหนึ่งในนามสิทธิ์ของผู้เป็นพ่อ ผมอยากจะบอกว่าเขานั่นแหละที่มีส่วนร่วมในแผนการของสิ่งต่าง ๆ นี้อย่างแน่นอน”
ใบหน้าที่งดงามของเจนสันเย็นลงทันทีเมื่อได้ยินชื่อ 'แจ็ค อาเรส'
ในขณะเดียวกันร็อบบี้น้อยดูเหมือนภูเขาไฟที่เงียบซึ่งพร้อมที่จะปะทุ “ผมจะล้างแค้นให้คุณพ่อ”
ถึงอย่างนั้น เจนสันดูเหมือนจะแฝงสิ่งชั่วร้ายและความสงบ “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสำหรับการแก้แค้น การปกป้องคุณพ่อและการรักษาสถานการณ์ปัจจุบันของแกรนด์ เอเซียให้กลับมามั่นคงถือเป็นเรื่องสำคัญ”
ทั้งเกรย์สันและสตอร์มแอบปรบมือดีใจอยู่ภายในใจกับความนิ่งสงบที่ดูไม่ธรรมดาของเจนสัน
เจนสันจ้องไปที่เกรย์สันและสตอร์มด้วยสายตาเย็นยะเยือก “ปล่อยร็อบบี้กับผมออกไปเถอะ เราสามารถช่วยได้”
เซ็ตตี้เริ่มคร่ำครวญ “แล้วฉันล่ะ?”
ร็อบบี้ตอบทันทีว่า “การปกป้องตัวเองเป็นความช่วยเหลือที่ใหญ่ที่สุดที่เธอสามารถทำได้ในตอนนี้”
เซ็ตตี้น้อยรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที “ไม่ แต่ฉันก็อยากออกไปช่วยเหมือนกันนะ”
เจนสันตอบว่า “เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิง สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้คือนั่งนิ่ง ๆ และทำตัวน่ารัก ๆ ก็พอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!