ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 606

เมื่อเห็นเจย์ล้มลงอยู่บนพื้น เธอจึงวิ่งเข้าไปวางมือบนไหล่ของเขา แล้วเธอก็ยกเขาขื้นไปที่เตียง

เจย์ล้มตัวลงบนเตียงอย่างผิดหวัง จากนั้นแองเจลีนเอาผ้าห่มคลุมไปที่ตัวเขาแล้วนั่งที่ข้าง ๆ เตียงเพื่อปลอบโยนเขาว่า “ท่านอาเรส อย่าใจร้อน ขาของคุณเพิ่งจะหายดีและการฟื้นตัวในการเดินได้อีกครั้งจะเป็นกระบวนการที่ใช้เวลานานพอสมควร คุณควรใช้ช่วงพักฟื้นนี้ให้เป็นโอกาสในการใช้ชีวิตที่ดำเนินไปอย่างช้า ๆ ”

เจย์ตอบห้วน ๆ “อืม”

จากนั้นเขาก็เหล่ตามองไปที่แองเจลีน “เมื่อคืนยังไม่ได้นอนเลยเหรอ?”

แองเจลีนกล่าวด้วยความสุข “ท่านอาเรส ฉันตอบคำถามสิบข้อเสร็จแล้ว!”

“ให้ฉันดูหน่อยสิ”

แองเจลีนกลับไปที่ห้องและหยิบหนังสือคำถามออกมา

เจย์เห็นคำถามที่เธอทำและมองเธอด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไป...

เธอทำห้าคำถามถูกต้องสำหรับเก้าคำถามแรก ตามที่เขาเดาไว้

สำหรับคำถามสุดท้าย ยังคงเป็นคำตอบที่ทำให้เขาแทบบ้า ‘ตื้อเขาอย่างไม่จบไม่สิ้น!’

“ขอปากกาหน่อย”

แองเจลีนยื่นปากกาลูกลื่นในมือของเธอให้เขา

เจย์ได้แก้ไขข้อผิดพลาดสี่ข้อให้กับเธอ แองเจลีนตกตะลึงเมื่อเห็นวิธีแก้ปัญหาที่ถูกต้อง

“ฉันตอบคำถามผิดสี่ข้อเลยเหรอ?” เธอรู้สึกอารมณ์เสียมาก

ถึงอย่างนั้น เจย์ก็ไม่รู้ว่าเธอกำลังอารมณ์เสียเรื่องอะไร “เธอควรรู้สึกภูมิใจที่ตอบคำถามของฉันได้อย่างถูกต้องนะ”

กระนั้น แองเจลีนก็พูดอย่างเศร้า ๆ ว่า “ท่านอาเรส ไอคิวของเราแตกต่างกันมาก ฉันจะไม่ถูกคุณรังแกในครั้งต่อไปอีกเหรอ?”

เจย์มองเธอเงียบ ๆ “ฉันดูไม่มีอะไรทำมากนักหรือไง? ฉันจะรังแกผู้หญิงที่อ่อนแออย่างเธอไปเพื่ออะไร?”

แองเจลีน “…”

เขาบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ?

ถ้าเธอเป็นโรส ลอยล์ที่อ่อนแอและด้อยกว่าในอดีต เธอจะยอมรับว่าเธออ่อนแอ