ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 646

“เจย์บี้ ขอเวลาฉันสักครู่นะ” แองเจลีนปล่อยมือของเจย์แล้วหันหลังเดินออกไป

จู่ ๆ เจย์ก็เอื้อมมือมาจับมือเธอไว้ แองเจลีนหันกลับมาและได้ยินเขาเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอได้รับอนุญาตให้พูดได้แค่สามประโยคกับเขาเท่านั้น แล้วจากนั้นเขาก็ต้องออกไปซะ”

นิ้วมือสั่น ๆ เป็นการแสดงออกที่น่าอึดอัดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแองเจลีน “นายไม่คิดว่า… สามประโยคน้อยเกินไปหน่อยเหรอ?”

เธอนึกไม่ออกเลยว่าจะบอกให้คนคนนั้นออกไปได้ยังไงด้วยการใช้คำเพียงแค่สามประโยคเชิญให้เขาออกไป มันจะเพียงพอได้อย่างไรกัน?

เจย์แสดงความเย็นชาแล้วบอกให้พูดแค่ว่า “นายน้อยไททัส! ฉันต้องขอโทษด้วยนะที่ฉันทำให้คุณเข้าใจผิดว่าฉันเป็นอีกคนหนึ่ง! ไม่ต้องมาเจอกันอีก!”

แองเจลีนตกตะลึง “โอ้ แค่สามประโยคนี้เหรอ? คำพวกนี้มันจะดีหรือเปล่า?”

แองเจลีนเดินไปด้วยความรู้สึกที่ไม่เต็มใจไปหา ฮิโรชิ ไททัส

ฮิโรชิจ้องไปที่แองเจลีนที่กำลังใกล้เข้ามา ความงามและอารมณ์ไร้เดียงสาของเธอได้ยุติลงไปตามกาลเวลาและเพิ่มเสน่ห์ของเธอเข้าไปอีก ฮิโรชิรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น

“คุณ… เซเวียร์?” ฮิโรชิรู้สึกประหม่าอย่างมากเมื่อต้องเผชิญหน้ากับใครบางคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดอย่างแองเจลีนซึ่งทำให้เขาพูดติดอ่าง

สีหน้าของเจย์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

ราวกับว่าสมบัติอันล้ำค่าของเขากำลังถูกค้นพบโดยคนอื่น มันเปลี่ยนอารมณ์ของเขาให้บูดบึ้งขึ้นอย่างมาก

“นายน้อยไททัส” แองเจลีนไม่ลืมสามประโยคที่เจย์อนุญาต!

“คุณเซเวียร์ เธอถามฉันว่าวันก่อนฉันจำเธอได้ไหมตอนที่เราอยู่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ในตอนนั้นพี่สาวของผมอยู่ด้วย ผมเลยไม่กล้าตอบคุณ วันนี้ผมจะมาบอกคุณว่าผมจำคุณได้นะ ผมแอบชอบคุณมานานแล้ว

แน่นอนว่าผมจำคุณได้อยู่แล้ว ผมจะลืมคุณได้ยังไง คุณบอกว่าเราสามารถออกไปดื่มด้วยกันได้เมื่อเรามีเวลาไป วันนี้ผมว่าง เลยแวะมาเที่ยวที่นี่เพื่อชวนคุณไปดื่มกับผม คุณคิดว่าไง?” ฮิโรชิพูดไม่ตรงประเด็นออกไปเล็กน้อย

การแสดงออกบนใบหน้าของแองเจลีนเริ่มอึดอัด “ฉันขอโทษด้วย ฉันทำให้คุณเข้าใจผิดว่าฉันเป็นอีกคนหนึ่ง”

ฮิโรชิอ้าปากค้าง…

“งั้นนี้คุณหมายถึง คุณไม่ใช่ แองเจลีน เซเวียร์เหรอ?

“ผมรู้อยู่แล้วล่ะว่ายังไงคุณก็คงไม่ใช่เธอ เพราะเธอตายไปนานแล้ว”

ความท้อแท้และความสิ้นหวังของฮิโรชิหายไปและในไม่ช้า เขาพูดอย่างโหยหา “ไม่เป็นไร ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะไม่ใช่เธอ ยังไงผมก็ยังชอบคุณมากอยู่ดี!”