“พี่ชายของเธอ… ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอนะ แน่นอนล่ะว่า พ่อของเธอคงไม่อยากให้เขาเข้าไปควบคุมบริษัทอาเรส” แองเจลีนไม่ต้องการโกหกโจเซฟินอีกต่อไป
โจเซฟินรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนในตัวเธอ
แองเจลีนพูดด้วยความมั่นใจ “ฉันสงสัยว่าเธอก็คงไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอด้วย”
คำพูดของเธอชัดเจนอย่างคาดไม่ถึง
“แล้วใครเป็นพ่อของพี่ชายฉัน?” โจเซฟินถามด้วยความสงสัย
“ฉันก็ไม่รู้”
ยังคงอธิบายไม่ได้ ภาพของชายที่ดูเหมือนเจย์บี้ได้ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ
ดวงตาของโจเซฟินและแองเจลีนสบเข้าหากัน ทันใดนั้น ทั้งสองรู้สึกราวกับว่าครอบครัวอาเรสกำลังเก็บความลับจากพวกเขาเอง
ในวันต่อมา
แสงยามเช้าส่องเข้ามาที่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ทำให้ขับหมอกยามเช้าออกไป แม้แต่ทางเดินซึ่งมักจะมืดและสกปรกก็สว่างไสวและดูเปิดต้อนรับ
แองเจลีนยกกระโปรงขึ้น แล้วเธอก็เดินเขย่งเท้าเพื่อย่องเดินไปทางห้องของเจย์
หวังว่า ที่รักของเธอจะยังหลับใหลอยู่ เขาคงไม่มีความสุขหากรู้ว่าเธอหายไปทั้งคืน
แองเจลีนผลักประตูค่อย ๆ เปิดออกเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าร่างบนเตียงจะยังไม่ขยับไปไหนก่อนเธอจะค่อย ๆ เดินเข้ามา
เจย์รีบหลับตาลงทันที
ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรอยู่?
เขาไม่เห็นเธอเมื่อตื่นเช้าวันนี้และรอการกลับมาของเธอเป็นเวลานาน
ผ้าห่มของเขาถูกดึงออกจากตัวและที่นอนก็จมลง มีร่างที่อบอุ่นปรากฏขึ้นข้าง ๆ ตัวเขา
เจย์ตกใจ...
เขาเข้าใจแล้ว หญิงสาวไม่ได้ทิ้งเขาไปชั่วขณะ แต่ทิ้งไปทั้งคืนเลยด้วยซ้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทำตัวแปลก ๆ และแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้จากไป
เจย์ลืมตาขึ้นและจ้องไปที่แองเจลีนด้วยความโกรธ
แองเจลีนบังเอิญมองเขาอย่างรู้สึกผิด...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!