จู่ ๆ มื้อเช้าที่อิ่มเอิบก็มีรสชาติเหมือนแสงเทียนหยดในตัวเจย์ เขาคายขนมปิ้งลงในถังขยะที่ใกล้ ๆ เขานั่งด้วยสีหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัว
เด็ก ๆ พยายามขัดขวางเส้นทางสู่ความสุขของเขาหรือเปล่า?
เด็กสามคนมองพ่อของพวกเขา ...
ร็อบบี้น้อยแกล้งทำเป็นถอนหายใจเหมือนผู้ใหญ่ “อ่า แม้แต่ฮีโร่ก็ยังมีความอ่อนแอในเสน่ห์ของหญิงสาวสวย”
เจย์ตอบว่า “ความงามที่ดีที่สุดไม่ได้อยู่ที่ได้เจอ แต่ต้องหาให้เจอ ถ้าเจอแล้ว บอกพ่อนะ พ่อสามารถช่วยลูกจองภรรยาตัวน้อยของลูกได้”
เจนสันตำหนิพ่อของเขาอย่างรุนแรงโดยไม่ลังเลและพูดว่า “ไม่ใช่ทุกคนที่มีสายตาแห่งความเชื่อเหมือนคุณพ่อนะ นอกจากนี้ ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นเฒ่าหัวงูเหมือนคุณพ่อด้วย”
เจย์ “...”
“ใครสอนให้ลูกพูดแบบนี้?” เจย์ตะคอกใส่อย่างโกรธจัด
แองเจลีนฝังใบหน้าของเธอต่ำลงไปในจานของเธอ
เจนสันเหลือบมองแองเจลีน มองด้วยแววตาที่อ่านไม่ออกของเขา
เจย์ชี้ไปที่แองเจลีนและได้พบว่าแองเจลีนที่ก้มใบหน้าของเธอมุดลงไปในจาน
เจย์ไม่รู้ว่าเขาควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
“แองเจลีน?”
แองเจลีนเงยหน้าขึ้นอย่างประหม่า ปลายจมูกของเธอถูกแต้มด้วยครีมชีส เธอดูตลก
“กินให้อร่อยนะ” เจย์พูด
“ตกลงค่ะ”
ที่ประตูของซีคามอร์ แอนเน็กซ์ก็ถูกเปิดออก
สตอร์มรีบเข้ามาในห้อง “ท่านอาเรส นี่มันแย่แล้ว มีบางอย่างเกิดขึ้นที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรา”
“มีอะไรเกิดขึ้นกับโจเซฟินหรือเปล่า?” แองเจลีนทิ้งช้อนส้อมของเธอลงบนโต๊ะ แล้วลุกขึ้นยืน ด้วยร่างกายของเธอที่เกร็งไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!