จู่ ๆ แองเจลีนก็ส่งเสียงโวยวายและกระทืบเท้าตรงหน้าเจย์ เธอวางมือบนกระจกรถ เมื่อเธอเริ่มเข้ามาดึงที่ประตู สีหน้าของเจย์ก็เปลี่ยนไปทันที
วินาทีถัดมา แองเจลีนได้ดึงประตูรถของเขา
ดวงตาของเจย์เบิกกว้าง
ผู้หญิงคนนี้หนิ!
ลมพัดเข้ามาในรถและเจย์รู้สึกว่าเลือดของเขาเริ่มแข็งตัวด้วยอากาศหนาวเย็นที่พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
เขาจ้องไปที่แองเจลีนอย่างตกตะลึง “เธอต้องการอะไร?” เขาถามอย่างใจร้อน
สายตาของแองเจลีนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ทำไมนายไม่รับสายฉัน?”
“เราไม่มีอะไรจะพูดกันอีก”
ทัศนคติที่ไม่แยแสของเขาทำให้แองเจลีนเริ่มหายใจอึดอัดขึ้นทันที
ดวงตาที่แดงก่ำของแองเจลีน สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างแรง จ้องมาที่เขาอย่างตั้งใจขณะที่เธอพยายามซักไซ้ “ดีล่ะ สิ่งที่นายต้องทำคือตอบคำถามสามข้อของฉันก่อน ถ้าฉันพอใจกับคำตอบ อะไรก็ตาม ระหว่างเราก็จะจบลงตรงนี้”
“ถามมาสิ!”
แองเจลีนถามว่า “นายบอกว่านายจะรักฉันตลอดไป การเรียกร้องเรื่องนี้ยังคงใช่อยู่ไหม?”
เจย์ “...”
แองเจลีนยิ้มอย่างโหยหา “นายบอกว่าในฐานะสามีภรรยา เราต้องจริงใจต่อกัน นายยังจำคำพูดที่นายพูดได้ไหม?”
เจย์ “...”
“มีอะไรที่นายบอกฉันไม่ได้เหรอ เจย์บี้?”
เจย์ “...”
เจย์ไม่สามารถพิสูจน์ว่าไม่จริงกับเธอได้เลย
แองเจลีนยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะถือว่าการไม่โต้ตอบของนายเป็นข้อตกลงเงียบ ๆ ก็แล้วกัน”
“เธอแค่หลอกตัวเธอเองอยู่” น้ำเสียงของเจย์ปนไปด้วยความเย้ยหยันเล็กน้อย “คำถามไร้สาระอะไรกันเนี่ย”
แองเจลีนรู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอหยุดนิ่ง ในขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธออย่างควบคุมไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!