ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 695

ถึงกระนั้น ไม่ว่าเขาจะโหยหาแองเจลีนมากแค่ไหน เขาก็ต้องซ่อนมันต่อหน้าโจเซฟินหรือไม่ก็ทั้งหมดของความรู้สึกภายนอกที่ยากลำบากของเขาให้มั่นคงต่อไปเพื่อให้ดูไม่มีอะไร

“ฉันได้ยินว่าแจ็คไล่เธอออกจากอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน เธอมีแผนอะไรไหม?” เจย์ถาม

“ฉันต้องการออกจากเมืองอิมพีเรียลนี้” ดวงตาของโจซี่เปล่งประกายไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น

“พ่อแม่ของฉันไม่ต้องการฉันแล้ว และเซย์นก็ไม่ต้องการฉันเช่นกัน ไม่มีอะไรคุ้มค่าเลยที่จะอยู่ในเมืองอิมพีเรียลอีกต่อไป”

“แล้วฉันล่ะ?” เจย์ถามอย่างเย็นชา

โจเซฟินตอบว่า “ฉันรู้ว่านายห่วงใยฉันมาก เจย์ แต่ดูเหมือนฉันจะโน้มน้าวตัวเองไว้ไม่ได้แล้ว เราไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลย ดังนั้นนายไม่ต้องสนใจว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันหวังว่านายจะเข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึง และอาจจะปล่อยฉันไปให้ดูเป็นคนมีศักดิ์ศรีสักนิดก็ได้”

“เธอจะตัดความสัมพันธ์พี่น้องของเราเหรอ?” เจย์รู้สึกไม่พอใจ

โจเซฟินส่ายหัวเหมือนกลองสองหน้าที่ตีกันรัว ๆ เป็นลักษณะที่เตือนให้เขานึกถึง “นายจะเป็นพี่ชายของฉันตลอดไป เจย์ ตอนนี้ฉันโตแล้ว ฉันคิดว่าฉันควรจะมีอิสระมากกว่านี้และเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง ฉันไม่สามารถพึ่งพานายได้ทุกอย่างหรอกนะ”

ดวงตาของโจซี่เป็นประกายด้วยความมุ่งมั่นและเจย์ก็รู้ทันที ในที่สุดผู้หญิงที่ไร้ความกังวลกับทุกเรื่องคนนี้ก็เติบโตขึ้นแล้วจริง ๆ

เจย์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ น้ำเสียงของเขาหนักหน่วงขณะพูด “ฉันน่าจะปกป้องเธอได้ดีกว่านี้”

โจเซฟินยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่หรอก นายทำได้ดีมากแล้วในการปกป้องฉัน เจย์ ถ้าแจ็คไม่ดุฉัน ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือในเทพนิยายที่นายสร้างขึ้นเพื่อฉัน”

เจย์เงียบไปอย่างน่ากลัว

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ตอบกลับด้วยความสำนึกผิดว่า “มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรเลี้ยงเธอให้เป็นเจ้าหญิงที่นิสัยเสียและดูมีคุณค่ามากเลย”

โจเซฟินถูกโจมตี คำพูดของเจย์ชัดเจนด้วยความเจ็บปวดที่เขารู้สึก

“เธอจะไปเมื่อไหร่?” เจย์ถาม

โจเซฟินตอบว่า “ฉันจะไปเมื่อพี่แองเจลีนรู้สึกดีขึ้น”

การพูดถึงชื่อของแองเจลีนทำให้เจย์กระตุกนิ้วในแขนเสื้อ

โจซี่อดไม่ได้ที่จะถามถึงเรื่องแองเจลีน ในขณะที่เธอมองดูท่าทางที่ไม่สะทกสะท้านของเจย์ “นายไม่ต้องการพี่แองเจลีนอีกแล้วจริง ๆ เหรอ เจย์?”