ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 710

เธอและเจย์รักกันอย่างสุดซึ้งในช่วงสองชีวิตที่แล้วของพวกเขา เธอเคยคิดว่าแม้ว่าโลกทั้งใบจะยอมแพ้เธอ แต่เจย์จะไม่ทำอย่างนั้น

แต่สุดท้ายแล้ว เจย์เป็นคนที่ทำร้ายเธอมากที่สุด

ชายคนนั้นยิ้มเบา ๆ “ผมจะตัดสินใจเลือกวันที่ดีที่สุดให้เราได้จัดงานแต่งงานขึ้น”

รอยยิ้มของเขาช่างอ่อนโยน แต่คำพูดของเขาแสดงให้เห็นถึงอำนาจของเขา

เธอพูดไม่ออก แองเจลีนจ้องมาที่เขา เขาไม่เข้าใจภาษาคนหรือยังไง?

“แต่งงานกับผมนะ แล้วผมจะดูแลคุณจากคนที่ทำร้ายคุณเอง” ชายคนนั้นจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอและพูดอย่างจริงจัง

แองเจลีนปฏิเสธเขาทันที “ฉันไม่ต้องการให้คุณมายุ่งเรื่องของฉัน”

ไม่ว่าเจย์ อาเรสจะเป็นคนสารเลวขนาดไหน เธอก็อยากจะเป็นคนที่ดูแลเขาอยู่ดี

ผู้ชายคนนั้นดื้อรั้น “คุณจะเป็นภรรยาของผมทันทีที่คุณแต่งงานกับผม สิ่งเดียวที่ผมไม่สามารถให้คุณได้คือความรักที่คุณพูดถึง สำหรับส่วนที่เหลือ ผมทำให้คุณพอใจได้”

ด้วยเหตุนี้ ชายคนนั้นจึงหันหลังและเดินจากไป

แองเจลีน “...”

ผู้ชายคนนี้มีชีวิตอยู่ด้วยการถือตัวเองสำคัญเป็นหลักสินะ?

เขาคิดว่าเขาเป็นศูนย์กลางของโลกและทุกคนต้องหมุนรอบตัวเขาอย่างนั้นเหรอ?

ในเวลาไม่นาน ซิมเมอร์ก็เข้ามาพร้อมกับชามโจ๊กธรรมดา ๆ ถ้วยหนึ่ง

“คุณเซเวียร์ โปรดทานโจ๊กนี้นะคะ”

แองเจลีนตกใจเมื่อมองดูชามโจ๊กสีขาวถ้วยนั้น

ผู้ป่วยไม่ควรรับประทานอาหารที่มีประโยชน์บ้างเหรอ?

ไม่มีอย่างอื่นถูกใส่เพิ่มเติมนอกจากโจ๊ก แล้วเธอจะได้รับพลังงานของเธอกลับคืนมาได้อย่างไร?

แองเจลีนเอนศีรษะพิงและหลับตาลง

ถึงอย่างนั้น ขณะที่เธอหลับตาลง เธอก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการหวนคิดถึงช่วงเวลาที่เธอและเจย์ได้ยุติเรื่องต่าง ๆ กัน

หัวใจของเธอรู้สึกราวกับว่ามันถูกแช่แข็งด้วยน้ำแข็ง เมื่อใดก็ตามที่เธอนึกถึงการจ้องมองที่เยือกเย็นและห่างไกลของเขา

เมื่อซิมเมอร์ออกจากห้องพร้อมกับชามเปล่า ๆ ชายคนนั้นที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ริมหน้าต่าง พ่นควันออกมาทำให้สภาพแวดล้อมโดยรอบมัวหมอง แล้วยังทำให้ใบหน้าที่งดงามของเขาพร่ามัว

“ซิมเมอร์ เธอพูดอะไรบ้าง?” เขาถาม

ซิมเมอร์ยิ้ม “ฉันคิดว่าคุณเซเวียร์กำลังอยากกินโจ๊กเนื้อสัตว์!”

ชายคนนั้นขมวดคิ้วและสูดบุหรี่อย่างแรง เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็พูดว่า “งั้นไปเตรียมไก่ ฉันจะฆ่ามันเอง”

ซิมเมอร์ตกตะลึง เป็นที่น่าสังเกตได้ว่านายท่านไม่เคยฆ่าสัตว์มาก่อนเลยในตลอดชีวิตนี้

เขาได้ทำสิ่งที่โดดเด่นมากมาย อย่างไรก็ตาม สิ่งเล็ก ๆ นี้เป็นสิ่งท้าทายสำหรับตัวเขาที่มักจะขี้กลัวและกลัวเลือดมาก