เธอและเจย์รักกันอย่างสุดซึ้งในช่วงสองชีวิตที่แล้วของพวกเขา เธอเคยคิดว่าแม้ว่าโลกทั้งใบจะยอมแพ้เธอ แต่เจย์จะไม่ทำอย่างนั้น
แต่สุดท้ายแล้ว เจย์เป็นคนที่ทำร้ายเธอมากที่สุด
ชายคนนั้นยิ้มเบา ๆ “ผมจะตัดสินใจเลือกวันที่ดีที่สุดให้เราได้จัดงานแต่งงานขึ้น”
รอยยิ้มของเขาช่างอ่อนโยน แต่คำพูดของเขาแสดงให้เห็นถึงอำนาจของเขา
เธอพูดไม่ออก แองเจลีนจ้องมาที่เขา เขาไม่เข้าใจภาษาคนหรือยังไง?
“แต่งงานกับผมนะ แล้วผมจะดูแลคุณจากคนที่ทำร้ายคุณเอง” ชายคนนั้นจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอและพูดอย่างจริงจัง
แองเจลีนปฏิเสธเขาทันที “ฉันไม่ต้องการให้คุณมายุ่งเรื่องของฉัน”
ไม่ว่าเจย์ อาเรสจะเป็นคนสารเลวขนาดไหน เธอก็อยากจะเป็นคนที่ดูแลเขาอยู่ดี
ผู้ชายคนนั้นดื้อรั้น “คุณจะเป็นภรรยาของผมทันทีที่คุณแต่งงานกับผม สิ่งเดียวที่ผมไม่สามารถให้คุณได้คือความรักที่คุณพูดถึง สำหรับส่วนที่เหลือ ผมทำให้คุณพอใจได้”
ด้วยเหตุนี้ ชายคนนั้นจึงหันหลังและเดินจากไป
แองเจลีน “...”
ผู้ชายคนนี้มีชีวิตอยู่ด้วยการถือตัวเองสำคัญเป็นหลักสินะ?
เขาคิดว่าเขาเป็นศูนย์กลางของโลกและทุกคนต้องหมุนรอบตัวเขาอย่างนั้นเหรอ?
ในเวลาไม่นาน ซิมเมอร์ก็เข้ามาพร้อมกับชามโจ๊กธรรมดา ๆ ถ้วยหนึ่ง
“คุณเซเวียร์ โปรดทานโจ๊กนี้นะคะ”
แองเจลีนตกใจเมื่อมองดูชามโจ๊กสีขาวถ้วยนั้น
ผู้ป่วยไม่ควรรับประทานอาหารที่มีประโยชน์บ้างเหรอ?
ไม่มีอย่างอื่นถูกใส่เพิ่มเติมนอกจากโจ๊ก แล้วเธอจะได้รับพลังงานของเธอกลับคืนมาได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!