“ฉันรับของแพงพวกนี้ไว้ไม่ได้หรอกนะ ฟินน์” แองเจลีนกล่าว
อันที่จริงแล้ว เธอแค่ปฏิเสธกล่องพวกนี้เพราะมันมาจาก เจย์ อาเรส ผู้ชายที่แองเจลีนไม่อยากมีอะไรข้องเกี่ยวด้วยอีกแล้ว
ฟินน์ยิ้ม “มันเป็นความปรารถนาของท่านประธานครับ คุณเซเวียร์”
แองเจลีนดูเศร้า ๆ “ยิ่งเป็นเหตุผลที่ฉันรับไว้ไม่ได้เลย”
เมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกปั่นป่วนภายในใจของฟินน์ เชอร์ลี่ย์ก็พูดกับเขาว่า ฟินน์แค่ทำตามคำสั่งน่ะ น้องแองเจลีน อย่าทำให้หน้าที่ของเขากลายเป็นเรื่องยุ่งยากไปกว่านี้เลย”
ฟินน์ได้รับการช่วยชีวิตจากเชอร์ลีย์เอาไว้ “คุณคงรู้ว่าท่านประธานเป็นยังไงอยู่แล้ว คุณเซเวียร์ ถ้าผมทำตามคำสั่งไม่ได้ ผมจะต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน ถ้าคุณยืนกรานที่จะคืนของพวกนี้ คุณเซเวียร์ นั่นจะดีที่สุดถ้าคุณส่งมันคืนให้ท่านประธานด้วยตัวเอง”
แองเจลีนหยุดโต้แย้ง
หลังจากที่ฟินน์ขนของทุกอย่างลงจากรถแล้ว เชอร์ลี่ย์ก็เดินเข้าไปพร้อมกับคำเชิญที่สุภาพ “คุณอยากเข้าไปดื่มชาหน่อยไหม ฟินน์? คุณคงเหนื่อยจากการขับรถมาทั้งวันแล้ว”
ฟินน์ยิ้มอย่างอบอุ่น “ขอบคุณสำหรับคำเชิญครับ คุณโทมัส แต่ผมไม่ควรเลยจริง ๆ ท่านประธานกำลังรอให้ผมกลับไปอยู่”
หลังจากนั้น ฟินน์ก็ขับรถออกไป
เมื่อเข้าไปในบ้าน ณ ห้องรับแขกที่ว่างเปล่าทำให้เกิดความรู้สึกเศร้าในตัวเธอ
เธอฝังร่างที่เหนื่อยล้าของเธอไว้บนโซฟาและบีบสันจมูกของเธอ
โดยไม่มีเสียง เชอร์ลี่ย์จึงเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ที่โซฟาและจับประคองมือของแองเจลีนไว้ที่ตัวเธอ เธอถามด้วยความเป็นห่วง “ฉันดูยาที่ฟินน์ทิ้งไว้ให้ ยาพวกนั้นรักษาอาการบาดเจ็บภายในของเธอ ใช่ไหม? ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บมา ฉันอยากให้เธอรู้ว่ามันไม่เป็นไรเลยที่จะบอกฉัน ตกลงไหม? ฉันสัญญาว่าพี่ชายของเธอจะดูแลพวกเธอเอง”
แองเจลีนจ้องไปที่เชอร์ลี่ย์ด้วยความตกใจ จากการพูดกระตุ้นด้วยคำพูดของเธอ
“ขอบคุณค่ะ พี่” เธอตอบอย่างซาบซึ้ง
เชอร์ลี่ย์ลูบหลังมือของเธอ “เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ครอบครัวหมายความว่าเราจะต้องผ่านความยากลำบากไปด้วยกัน”
แองเจลีนยิ้มจาง ๆ ออกมา “ฉันคิดว่าในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเซย์นถึงเลือกทำร้ายโจเซฟินมากกว่าทำร้ายเธอ”
เชอร์ลี่ย์เต็มไปด้วยศักดิ์ศรีอย่างกับตำราเรียนที่ผู้หญิงควรมี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!