ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 795

แองเจลีนจ้องมองอารมณ์โกรธของพ่อด้วยความสับสน “ฉันได้ทำอะไรลงไป คุณพ่อ? ฉันทำอะไรลงไปถึงทำให้คุณโกรธเหรอ?”

จอร์จกล่าวหาแองเจลีนอย่างฉุนเฉียว “แกไม่ได้ทำอะไรเพื่อช่วยน้องสาวของแกเลย แองเจลีน เซเวียร์ ทั้ง ๆ ที่แกรู้ดีว่า เซร่าถูกแจ็ค อาเรสกักตัวไว้ที่บ้านของอาเรส”

แองเจลีนปล่อยสายตาเหลือบมองเซร่า อีกคนที่ดูอ่อนแอในขณะที่ผิวของเธอซีด ร่างกายของเธอก็ดูอ่อนแอจนลมแรงพัดพาเธอไปได้เลย

ในตอนแรกแองเจลีนไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเธอจึงให้อภัยความผิดพลาดร้ายแรงของเซร่าได้อย่างง่ายดาย

ทว่าตอนนี้เธอตระหนักได้แล้ว เพื่อปกป้องตัวเอง เซร่าจึงระเบิดเรื่องราวและส่งความผิดไปให้เธอแทน

แองเจลีนอธิบายตัวเองด้วยความไม่พอใจ “คุณพ่อไปเชื่อคำพูดของเซร่าได้ยังไง? เธอถูกเอาใจเหมือนนายหญิงที่ร่ำรวยที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน โดยที่มีผู้คนรับใช้ปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นนายหญิงผู้สง่างาม ซึ่งคุณนายเคารพเธออย่างเท่าเทียมกัน และแจ็คก็คอยเรียกหาเธอตลอดเวลา มีอะไรให้ฉันต้องไปช่วยเธออีกเหรอ?”

เพียะ!

จอร์จเหวี่ยงมือเพื่อตบหน้าแองเจลีนเต็ม ๆ

อาการบาดเจ็บภายในของเธอประกอบกับการตบหนัก ๆ ของจอร์จ ทำให้แองเจลีนเดินโซเซและถอยหลังไป เธอก้มตัวลงกับพื้น

จอร์จไม่สนใจความจริงเบื้องหลังของคำพูดแองเจลีน เขาพูดต่อด้วยการตำหนิอย่างรุนแรงว่า “แกก็เห็นว่าน้องสาวของแกทนทุกข์ แองเจลีน เซเวียร์ แต่ทำไมแกถึงกล่าวหาหล่อนในสิ่งที่หล่อนไม่ได้ทำด้วย?

ฉันรู้จักเซร่าดีกว่าใคร ๆ และหล่อนจะไม่มีวันเป็นภรรยารองของใคร นอกจากหล่อนไม่มีทางเลือกอื่น ในทางกลับกัน แกกลับเป็นคนทำให้ฉันผิดหวังมาก”

“คุณรู้จักเซร่าดีกว่าใคร ๆ สินะ คุณพ่อ แต่คุณรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้างไหม?” แองเจลีนกุมแก้มที่ร้อนผ่าวของเธอ ในขณะที่เธอจ้องมองจอร์จอย่างไม่พอใจ

“เซร่าดูสง่างามและซื่อตรงอยู่เสมอ ดีเกินกว่าจะเป็นภรรยารองของคนอื่นในสายตาคุณพ่อ แม้ว่าความจริงจะปรากฏต่อหน้าคุณแล้วก็ตาม คุณก็ยังอ้างว่าเธอถูกบังคับ แล้วฉันล่ะ? คุณเคยเห็นฉันเป็นมากกว่าลูกสาวที่เลือดเย็นและน่าสงสารบ้างไหม?”

ตัวเธอสั่น เธอค่อย ๆ เดินเข้าไปหาจอร์จ เธอชี้ให้เห็นถึงความลำเอียงของเขาและพูดว่า “คุณชอบเซร่า คุณพ่อ และมันชัดเจนมาก”

จอร์จตกตะลึงชั่วขณะและยิงคำตอบกลับอย่างฉุนเฉียว “ไม่เพียงแต่แกไม่เต็มใจที่จะยอมรับความผิดพลาดของแกแล้ว แต่ตอนนี้แกยังดึงเรื่องราวเกินจริงออกมาอีกด้วยใช่ไหม? ฉันไม่เคยรู้สึกผิดหวังในตัวแกเท่าตอนนี้มาก่อนเลย”

ในคราวนี้ แองเจลีนหยุดพูดโต้แย้งกับเขา

เธอทำได้เพียงยิ้ม

เธอตระหนักได้ว่าการให้เหตุผลกับพ่อของเธอจะทำให้เธอสูญเสียอยู่ดี