ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 891

เซย์นและร็อบบี้น้อยได้ขึ้นเครื่องบินที่สนามบินเมืองนางแอ่น

ในเวลาเดียวกัน แองเจลีนรีบขับรถไปที่สวนบันทึกรักที่เมืองอิมพีเรียล

เจย์นั่งอยู่ที่ระเบียงชั้นสอง มองออกไปตามทาง เมื่อเขาเห็นรถของแองเจลีนขับเข้ามาในวิสัยทัศน์ของเขา เขาก็ดันรถเข็นของเขาและลงไปชั้นล่าง

รถของแองเจลีนเพิ่งมาถึงสวนบันทึกรัก และก่อนที่เธอจะได้บีบแตร ประตูก็เปิดให้เธอแล้ว

หลังจากที่เธอจอดรถไว้ตรงที่จอดรถ เธอก็ลากร่างที่อ่อนล้าแล้วเดินไปที่ประตูของคฤหาสน์

เจย์นั่งรอเธออยู่ที่หน้าประตู เมื่อเขาเห็นเธอ สายตาของเขาหยุดชั่วครู่ที่ใบหน้าซีดและผอมบางของเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดข้างในใจ

ช่วงเวลาของเด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะแย่มาก

“เข้ามาสิ”

เขาหันรถเข็นแล้วเข้าไปข้างในโดยมีแองเจลีนอยู่ด้านหลังเขา

เธอถอดเสื้อผ้าออกขณะเดิน เมื่อเจย์หันกลับมาและเห็นเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ประกายไฟของการขาดความอดทนก็เต็มล้นอยู่ในดวงตาของนกอินทรีย์ของเขา

“นี่เธอกำลังทำอะไร?” เจย์ถามเสียงเข้ม

ใบหน้าของแองเจลีนหยุดนิ่งขณะที่เธอพูดว่า “ท่านอาเรส ความสัมพันธ์ของเราไม่มีอะไรมากไปกว่าการเป็นคู่รักตามสัญญาจ้าง ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้วนอกจากสิ่งนี้เมื่อตอนที่นายเรียกให้ฉันมาหา”

เธอเดินไปหาเขาหลังจากที่พูดจบ

“ใส่เสื้อผ้าซะ” เขาโกรธ

แองเจลีนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ท่านอาเรส คิดให้ดีนะคะ ถ้าฉันใส่เสื้อผ้าแล้ว ฉันจะออกไปจาก สวนบันทึกรักทันที” น้ำเสียงของเธอมีความเด็ดขาด

ดวงตาของเธอไม่ทั้งอบอุ่นและเย็นชา สีหน้าของเธอว่างเปล่าเมื่อเธอมองไปที่เจย์

เจย์รู้สึกเพียงราวกับว่าหัวใจของเขาควักออกมาโดยบางสิ่งบางอย่างที่แม้แต่การหายใจของเขาก็เริ่มรู้สึกยากนัก

“แองเจลีน ไปอาบน้ำเถอะ” เขาสั่ง

แองเจลีนหยิบเสื้อผ้าของเธอ เดินขึ้นไปชั้นบนและเข้าไปในห้องน้ำ

เจย์ถอนหายใจอย่างหนัก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหมดหนทาง

เขาเรียกให้เธอมาที่นี่ในวันนี้เพราะเขาต้องการให้หมอตรวจร่างกายของเธอเท่านั้น