ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 908
โจเซฟินงุนงง
เธอตกตะลึงในขณะที่สมองของเธอว่างเปล่า เธอตกใจมากเกินกว่าจะตอบสนองอยู่พักใหญ่
เซย์นโบกมือต่อหน้าเธอ แต่โจเซฟินดูไม่ตอบสนองด้วยเช่นกัน
เซย์เอื้อมมือเพื่อที่จะหยิกติ่งหูของเธออย่างแรง ความเจ็บปวดนี้ทำให้สติของโจเซฟินกลับมาสู่ปัจจุบัน
เธอจ้องเซย์นอย่างเหม่อลอย “แล้วพี่ชายของฉันล่ะ?”
เจย์ อาเรสมักจะเป็นเสาหลักแห่งความหวังสำหรับตระกูลอาเรส ในการเผชิญหน้ากับเคราะห์ร้ายเช่นนี้ มันคงจะสมเหตุสมผลที่เขาเป็นคนแรกที่โจเซฟีนคิดถึง
เซย์นตอบกลับว่า “เขากลับไปที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนในตอนนี้เพื่อเขาจะได้มั่นใจว่าแองเจลีนและลูก ๆ ทั้งสามของเขาจะได้รับการดูแล เขาลาออกเพื่อร่วมชะตากรรมของตระกูลอาเรสพร้อมกับท่านอาวุโสและคนอื่น ๆ”
โจเซฟินหน้าซีด เจย์ต้องหมดทางเลือกจริง ๆ ที่จะสร้างหนทางให้พี่แองเจลีนและลูก ๆ ทั้งสามหนีไป
“งั้น… มหันภัยนี้จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่?” โจเซฟินภาวนาและหวังว่าวันนั้นจะมาในภายหลัง
เซย์นหัวเสีย “สัญลักษณ์แห่งความตาย D13 ปรากฏขึ้นบนหอคอยหนึ่งของสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนแล้ว 13 หมายถึงเส้นตาย และมันคือ 4 วันจากตอนนี้”
โจเซฟินตาค้าง…
เสียงกรีดร้องของหัวใจที่บีบคั้นก็ดังขึ้นในห้อง “ไม่นะ!”
มันตามมาด้วยการดิ้นรนอย่างรุนแรกต่อเชือกที่พันรอบแขนของเธอ เธอเริ่มตะโกน “ปล่อยฉันไปนะ เซย์น ฉันอยากกลับบ้าน ฉันอยากกลับบ้าน”
เซย์นที่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับความรู้สึกที่ปะทุออกมาอย่างกะทันหันของโจเซฟิน เซย์นเริ่มปลอบโจเซฟินอย่างสุดความสามารถ “มันจะไม่เป็นไรนะ โจเซฟิน หยุดเถอะ ขอร้องล่ะ”
ไม่มีทางที่โจเซฟินจะเงียบได้ ไม่ใช่ตอนที่ร่างกายของเธอดูเหมือนจะถูกสัตว์ร้ายในยุคก่อนประวัติศาตร์เข้าสิง เธอกำลังดิ้นรนและตะโกนด้วยทุกอย่างภายในตัวเธอ
“ฉันต้องขอโทษพ่อของฉันนะ เซย์น ฉันเข้าใจเขาผิด ได้โปรดเถอะ อย่างน้อยก็ยอมให้ฉันได้เจอเขาเป็นครั้งสุดท้ายนะ ให้ฉันได้ขอโทษ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!