เซย์นจ้องมองไปที่นาฬิกาที่ผนังอย่างไม่สบายใจนัก
โจเซฟินนั่งลงบนเตียง พร้อมกับมือที่ถูกมัดไว้ข้างหลัง
หลังจากหันไปมองที่ผนังนับครั้งไม่ถ้วน โจเซฟินก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้นอกจากแซวเขา “นี่เป็นครั้งที่ 99 ที่นายดูนาฬิกาแล้วนะ เซย์น นาสอยากกอดมันไหม? หรือบางทีอาจจะใช้ชีวิตที่เหลือของนายกับนาฬิกาไปเลยไหม?”
เซย์นนั่งอยู่ข้าง ๆ เธออย่างกังวล
“โจเซฟิน ถ้าฉันบอกเอว่าคืนนี้เป็นคืนการต่อสู้ของโลกาวินาศและอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนล่ะ? เธอจะทำอะไร”
โจเซฟินเบิกตาโพล่งด้วยความกลัวในสิ่งที่คำพูดของเขาหมายถึง เธอเริ่มตะโกนและกรีดร้อง “ปล่อยฉันออกไปนะ ฉันต้องไป”
เซย์นถึงกับผงะจากการเดือดพล่านอย่างกะทันหันของเธอ “โจเซฟิน ฉันแค่บอกว่า อาจจะ”
โจเซฟินเริ่มขัดขืนกับการถูดมัดไว้ “แล้วถ้าสิ่งนี้กลายเป็นความจริงล่ะ เซย์น? นั่นหมายความว่าฉันจะไม่ได้เจอครอบครัวอีกเลยหลังจากคืนนี้ นายกำลังทำให้ฉันพลาดโอกาสสุดท้ายในการบอกลานะเซย์น! นายมันช่างโหดร้ายแบบนี้ได้ยังไงกัน? นายมันเป็นปีศาจ!”
เซย์นรู้สึกว่าจิตใจของเขาแตกสลายอยู่เบื้องล่างน้ำหนักของคำพูดที่โกรธเคืองของโจเซฟิน
“หลังจากคืนนี้นะ โจเซฟิน เมื่อพรุ่งนี้เช้ามาถึง ฉันสัญญาว่าฉันจะแก้มัดให้เธอนะ ตกลงไหม? ฉันสัญญา”
ในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงดังสนั่นกึกก้องจากนอกหน้าต่าง ราวกับฟ้าผ่าที่แรงพอที่จะทำให้ท้องฟ้าแตกกระจาย แรงสั่นสะเทือนของมันทำให้ไม่มีมุมไหนของเมืองอิมพีเรียลไม่รู้สึกถึงมัน
เซย์นและโจเซฟินรู้สึกว่าแก้วหูของพวกเขากำลังจะระเบิด
ทั้งคู่มองหน้ากัน
เมื่อดึงม่านออก เซย์นก้มองไปที่ทิศทางของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน แล้วพบว่าได้มีหมอกดำปกคลุมอยู่
เซย์นพึมพำกับตัวเอง “นี่มันเกิดขึ้นจริง ๆ เหรอ?”
เมื่อรวบรวมแรงที่มีราวกับกำลังทหาร 1,000 นาย โจเซฟินก็พยายามจะปลดเชือกรอบข้อมือของเธอออก
เซย์นหันไปเห็นใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวจากความพยายามที่ใส่ไปที่มือของเธอและรอยแดงอันแสนน่าใจหายที่หางตาของเธอ เธอถูกกระตุ้นด้วยความเจ็บปวดในใจของเธอ
“ฉันเกลียดนาย เซย์น เซเวียร์”
“ฉันเกลียดนาย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!