ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 921

เครื่องบินขับไล่บินวนอยู่ในอากาศเหนืออสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน

แต่ละลำมีอุปกรณ์คล้ายเรดาร์ซึ่งกวาดจับไปทั่วทุกมุมของพื้นที่

มันทำให้สิ่งมีชีวิตในพื้นที่นี้ไม่มีที่ไหนสามารถหลบซ่อนได้

รังสีแห่งความตายได้กลืนกินสิ่งมีชีวิตราวกับประจุไฟฟ้า เผาผลาญพวกเขาให้เป็นซากศพที่ไหม้เกรียม

ภายในหอท่าเรือหอมหวน

ในห้องรับประทานอาหาร มุมปากของเจย์ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่งดงาม ขณะที่เขาจ้องมองไปที่สมาชิกในครอบครัวของเขาที่เป็นลมหมดสติไป

นี่เป็นอาหารมื้อเย็นครั้งสุดท้ายกับพวกเขา เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ขัดขวางแผนการของเขา เจย์จึงได้ปรุงอาหารมื้อเย็นด้วยยาพิษปลอม

“พวกนาย นำพวกเขาไปที่โลงศพทางชีวเคมี”

“ครับผม”

อุโมงค์ทางเดินที่ดั้งเดิมคับแคบจากหอท่าเรือหอมหวนไปยังวังใต้ดินได้กว้างขึ้นอย่างมาก ต้องขอบคุณคนที่ทำงานข้ามคืนที่ลงแรงกับมัน

เมื่อมาถึงวังใต้ดิน เจย์เฝ้าดูขณะที่ผู้คนของเขาวางท่านปู่และคนอื่น ๆ ไว้ในโลงศพทางชีวเคมี เขาปิดโลงศพด้วยตัวของเขาเอง

โลงศพเหล่านี้ไม่เพียงแต่สร้างขึ้นเพื่อทนต่อการกวาดของรังสีอินฟาเรดเท่านั้น แต่ยังสามารถทำลายเรดาร์ที่ใช้ได้อีกด้วย นอกจากนี้ ระบบปิดล็อคที่แข็งแรงของพวกมันสามารถป้องกันแก๊สพิษทุกประเภทไม่ให้ซึมเข้าไปได้

ออกซิเจนจำนวนหนึ่งถูกเก็บไว้ในโลงศพ แม้ว่ามันจะเพียงพอแค่ประมาณสองวันก่อนที่มันจะหมดไป

หลังจากนั้น เจย์ก็หันหลังและออกจากวังใต้ดินโดยไม่ลืมที่จะปิดอุโมงค์ให้สนิท

เขากลับไปที่หอท่าเรือหอมหวน ปรบมือสองครั้ง แล้วครอบครัวของเขาปรากฏตัวต่อหน้าเขา

คุณท่านปู่พยุงตัวเองด้วยไม้เท้า ขณะที่แจ็ค อาเรสมีสีหน้าสุภาพเรียบร้อยและเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขา เจมส์ อาเรสอยู่บนรถเข็น...

เจย์พูดว่า “ขอบคุณครับ ผมสัญญาว่าตระกูลอาเรสจะทำในสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อครอบครัวของพวกคุณ”