แต่อนิจจา ยามรักษาการณ์ของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนก็ไม่ได้มีประสบการณ์เท่า เจย์ อาเรส
ด้วยน้ำมือขององค์กรโลกาวินาศ คอที่หัก แขนขาที่ขาดเป็นชิ้น ๆ และลำตัวที่แยกออกเป็นท่อนกระจายไปทั่ว… มันช่างเป็นภาพที่น่าสยดสยอง
ในขณะนั้นเอง เครื่องบินขับไล่พิเศษที่มีลักษณะเหมือนค้างคาวก็ได้ลงจอด และชายในเสื้อคลุมสีขาวก็ได้เดินลงมาจากเครื่อง
ผู้คุมวิญญาณได้ตรงเข้ามารายงานทันที “เรดาร์ได้แสดงการเสียชีวิตทั้งหมด 1,780 คนใน อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนนี้ครับนายน้อย จากไผ่แห่งความตายทั้งหมดที่มีอยู่ 1,990 คนครับ”
“ยังมีพวกมันเหลืออยู่ 206 คนข้างในสินะ กำจัดพวกมันซะ”
เหมือนอย่างที่เคยเป็นมา นายน้อยออกคำสั่งอย่างห้วน ๆ “ตามหาตัวตนของผู้ตายมาให้ฉัน”
ใจของเจย์เย็นลง มันควรจะเหลืออีก 210 คนสิ หากพิจารณา 1,780 จาก 1,990 ที่เป็นสมาชิกของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนที่เสียชีวิต สมาชิกอีกสี่คนที่เหลือคือใครกันล่ะ?
“โคล ยอร์ก!” จู่ ๆ เจย์ก็ตะโกนขึ้น
“นายซ่อนตัวจากฉันไม่ได้หรอก!”
ชายในเสื้อคลุมสีขาวและหน้ากากรูปจิ้งจอกสีขาวได้เดินเข้ามา
“ความฉลาดเกินเหตุเป็นบาปนะ เจย์ อาเรส นายอยากจะรู้ถึงราคาที่นายจะต้องจ่ายไหม?”
แม้จะมีเครื่องเปลี่ยนเสียง เจย์ก็สามารถยืนยันได้จากน้ำเสียงและท่วงทำนองเสียงของเขาได้ว่านี่คือ โคล ยอร์ก อย่างแน่นอน
เพื่อแองเจลีนและลูก ๆ ของพวกเขา แล้วก็เพื่อเติมเต็มความต้องการที่เห็นแก่ตัวของเขาเองเช่นกัน เจย์จึงตัดสินใจที่จะโกหกโคล
“ตระกูลอาเรสอับอายขายหน้าจากการที่ป้าของนาย โคลอี้ ได้ล่อลวงลุงของฉันและได้คลอดแองเจลีนออกมา ตระกูลอาเรสเป็นนามที่มีคุณธรรมและพวกเราจะไม่มีวันยอมรับคนที่เลวทรามโหดร้ายเช่นนายให้มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของพวกเราเด็ดขาด”
“นายพูดว่าอะไรนะ?” โคลมักยึดมั่นว่าตนเองเป็นหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึกทุกครั้งยามที่ปฏิบัติภารกิจ
แต่ทว่าเขากลับพบว่าตัวเองถูกกดทับจนหมดอาลัยตายอยากด้วยคำพูดของเจย์
ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะคำว่า ‘แองเจลีนเป็นลูกสาวของป้าโคลอี้’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!