ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 945

ทอมมี่ยังคงโน้มน้าวเขาด้วยความสุข “จากที่ฉันได้ยินมา โครงการนี้เป็นโครงการฟื้นฟูของท่านประธานแกรนด์เอเซียเพื่อที่จะฟื้นฟูอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนน่ะ เธอมีเงินเยอะมาก แล้วก็จ่ายเงินพวกเราตรงเวลาตลอดเลยนะ กลับไปกับฉันเถอะ”

เบ็นคิดทบทวนอีกรอบ เขาไม่มีเงินสักเพนนีเดียว รวมทั้งไม่มีความเชี่ยวชาญในสายงานใดแบบเฉพาะเจาะจงเลย ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่สถานที่ก่อสร้างพร้อมกับทอมมี่

เมื่อสแตนและคนอื่น ๆ เห็นว่าเขากลับมา พวกเขาต่างก็เยาะเย้ยอย่างเป็นกันเอง “ทำไมถึงกลับมาล่ะ? ฉันนึกว่านายออกไปหาเงินได้ก้อนโตแล้วเสียอีก”

เบ็นมองไปที่สถานที่ก่อสร้างที่แสนสกปรกแล้วถามสแตนว่า “หัวหน้าโครงการนี้อยู่ที่ไหนเหรอ?”

บางทีเขาอาจจะไม่เหมาะกับงานที่สกปรกโสโครกแบบนี้ แต่เขาอาจจะลองทำงานอื่น ๆ ได้

สแตนมองเขาอย่างสงสัย แล้วก็จ้องไปที่ใบหน้าของเบ็นที่ช่างแตกต่างกับของพวกเขาอย่างมาก ชาวประมงอย่างพวกเขาล้วนมีผิวสีแทนตั้งแต่เด็ก แต่ใบหน้าของเบ็นดูงามและไร้ที่ติ เขาดูดีกว่านายน้อยในเมืองใหญ่ ๆ เสียอีก

สแตนครุ่นคิดและคิดได้ว่าเบ็นอาจจะมีความสามารถในด้านอื่น ดังนั้นเขาจึงชี้ไปทางห้องทำงานของหัวหน้าโครงการที่เป็นตึกคอนกรีตหล่อที่เป็นอพาร์ตเมนต์ เขากล่าวว่า “นายเห็นตรงนั้นไหม? ห้องทำงานของหัวหน้าโครงการคือห้องที่สองบนชั้นสอง เขาเองก็มาจากหมู่บ้านของเราเหมือนกัน นายตามหาเขาทำไม?”

เบ็นไม่ได้ตอบสแตน แต่ทว่าเขากลับหมุนตัวกลับไปและเดินมุ่งไปทางตึกคอนกรีตหล่อที่เป็นอพาร์ตเมนต์แทน

หัวหน้าโครงการกำลังเคร่งเครียด เพราะว่าพิมพ์เขียวถูกน้ำชาหกใส่เลอะไปทั่ว ทำให้มีลายเส้นหลายเส้นเลื่อยหายไป

เมื่อเบ็นเดินเข้ามา ผู้จัดการฮาเนสผู้ที่รับผิดชอบในเรื่องนี้ดูเหมือนจะเหลือที่พึ่งสุดท้าย เลยเอยถามเขาว่า “นายรู้วิธีการวาดพิมพ์เขียวไหม?”

เบ็นครุ่นคิด “ผมจะลองดู”

ดูเหมือนว่าผู้จัดการฮาเนสจะพบกับผู้ที่ช่วยชีวิตเขาไว้ เขาได้ให้เบ็นเป็นแขกผู้มีเกียรติของเขาและลากเก้าอี้มาให้เบ็นนั่ง “เร็ว ๆ เข้า ช่วยแก้ไขจุดที่พิมพ์เขียวมันเปื้อนให้ฉันหน่อย ถ้านายช่วยฉันเรื่องนี้ได้ ฉันจะดูแลนายอย่างดีในวันข้างหน้าแน่นอน”