ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 951

สายตาของเจย์มองไปที่ชามที่แตกบนพื้น แล้วก็มีแววตาที่ทำอะไรไม่ถูก “ชามราคาเท่าไหร่? เดี๋ยวผมจ่ายให้”

แองเจลีนโพล่งออกมาว่า “831 เหรียญ”

เจย์มองเธออย่างสงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่านางมารร้ายคนนี้กำลังกลั่นแกล้งเขาด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขาไม่อาจรับรู้ได้

แองเจลีนยื่นมือที่เรียวสวยของเธอออกมา “จ่ายมาสิ!”

เจย์รู้สึกลำบากใจ เขาไม่มีเงินเลยสักเพนนีเดียว แล้วเขาจะชดใช้ให้เธอได้อย่างไร?

“ผมจะจ่ายให้คุณตอนที่ผมมีเงินนะ” เขากล่าว

แองเจลีนโน้มไปข้างหน้า เธอยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณไม่มีเงินเลยเหรอ ให้ใจฉันมาสิ”

เจย์มองเธออย่างหมดคำพูด “คุณคิดว่าผมมีค่าแค่ 831 ดอลล่าร์เหรอ?” เขาจงใจเน้นคำว่า ‘ดอลล่าร์’

แองเจลีนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ก็จริงนะที่เงิน 831 เหรียญคงไม่พอกับความหล่อของคุณหรอก เอาแบบนี้สิ ฉันจะให้เงินคุณ 831,224 ดอลลาร์ เป็นยังไงบ้าง?”

เจย์ค่อนข้างมั่นใจว่านางมารร้ายคนนี้กำลังแกล้งเขาอยู่

เขาจ้องเขม็งไปที่เธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึมที่ดูเหมือนอยากจะพูดว่า ‘มียศถาบรรดาศักดิ์และความร่ำรวยไม่ควรทำตัวเหลวไหล ตกอับยากจนแค่ไหนอุดมการณ์ไม่เคยเปลี่ยน เจอกับอำนาจอิทธิพลมาข่มขู่ก็ไม่ยอมสยบ’

“ไม่พองั้นเหรอ? แล้วถ้าเป็น 831,911 เหรียญล่ะ?” แองเจลีนเปลี่ยนเรื่องและแกล้งเขาต่อ

เจย์ไม่ยอมเล่นด้วยกับเธอ

“แล้ว 8,313,344 เหรียญล่ะ?”

เจย์กัดฟันและยิ้มเยาะอย่างร้ายกาจ “นี่คุณกำลังแกล้งผมเหรอ?”

แองเจลีนตบหน้าผากของเธอแล้วพูดว่า “ฉันนี่มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ ฉันแกล้งคุณมาตั้งนานแล้ว แต่คุณไม่รู้เลยว่าฉันแกล้งคุณอยู่ ดูเหมือนว่าความพยายามในการทำซุปไก่ของฉันจะถูกเททิ้งลงท่อซะแล้วสิ”

ความถมึงทึงและบูดบึ้งของเจย์เริ่มลดลง “ขอบคุณครับ”

เขาควรขอบคุณแองเจลีนเพราะเธอเต็มใจที่จะลดตัวลงมาทำอาหารให้แก่เขาผู้ที่ซึ่งเป็นยาจก

แองเจลีนกล่าวว่า “ฉันไม่ต้องการคำขอบคุณจากคุณหรอกนะ”

เจย์พูดอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “ผมเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว กรุณาเลิกคิดเรื่องไร้สาระที่เกี่ยวกับการเป็นอาซ้อของผมไปได้เลยครับ”