ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 977

หลังจากที่เธอและเจย์เดินออกมาจากห้องไอซียู เจย์ก็ได้แสดงความรู้สึกขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ “ขอบคุณนะครับ”

แองเจลีนพูดว่า “ถ้านายต้องการขอบคุณใครสักคน อย่างน้อยนายควรแสดงความจริงใจด้วยการเลี้ยงอาหารฉันนะ"

“คุณอยากกินอะไร?” เจย์ดูไม่เต็มใจอย่างยิ่งราวกับว่าเขากำลังจะไปที่ลานประหาร

แองเจลีนครุ่นคิดอยู่นานพอสมควร “เดี๋ยวฉันพานายไปเอง”

แองเจลีนพาเจย์ไปที่โรงแรมระดับ 5 ดาวในเมืองอิมพีเรียล และเลือกห้องอาหารส่วนตัวสำหรับคู่รัก

เมื่อเจย์เห็นห้องที่เต็มไปด้วยดอกไม้ที่แสนโรแมนติก แววตาของเขาก็ดูเหมือนทำอะไรไม่ถูก แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขากำลังจะตอบแทนบุญคุณแก่แองเจลีน เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องระงับความไม่พอใจของเขาไว้

แองเจลีนนั่งลงฝั่งตรงข้ามโต๊ะ และเมื่อพนักงานเสิร์ฟนำเมนูอาหารมา เจย์ก็ยื่นให้แองเจลีนอย่างสุภาพบุรุษ

“ทำไมคุณไม่สั่งล่ะ?”

ดังนั้นแล้ว แองเจลีนจึงสั่งอาหารจานโปรดของเขาทั้งหหมด

เจย์ยังคงลังเลว่าจะเขาควรสั่งอะไรเบา ๆ ให้ตัวเองดีไหม แต่ทว่าแองเจลีนได้ส่งเมนูอาหารคืนให้พนักงานเสิร์ฟแล้ว

พนักงานเสิร์ฟจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม

เจย์แอบคิดว่านางมารร้ายคนนี้ต้องถูกตามใจจนนิสัยเสียตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงเอาแต่ใจตัวเองโดยที่ไม่มีความสามารถในการนึกถึงคนอื่นเลย

ไม่นานนัก อาหารอันโอชะก็ถูกนำมาเสิร์ฟ

เมื่อเจย์มองดูอาหารรสชาติเบา ๆ ที่ถูกสั่งมา เขาก็นิ่งงันไป “คุณไม่กินเผ็ดเหรอ?”

แองเจลีนยกมือขึ้นมาเท้าคางและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่นายไม่เห็นเหรอ? ฉันกำลังปรับตัวกับนายอยู่นะ”

เจย์ “...”

นั่นเธอหมายความว่าเขาได้เอามาตรฐานของตัวเองไปวัดกับเธอเหรอ?

แองเจลีนไม่ได้พูดเกินจริงเลยตอนที่เธอบอกว่าเธอกำลังปรับตัวกับเขาอยู่

แม้ว่าแองเจลีนจะเป็นคนสั่งอาหาร แต่ทุกจานล้วนก็มีรสชาติที่ถูกปากเขา

เจย์กินอย่างเอร็ดอร่อย

แองเจลีนจ้องมองเขา แววตาของเธอเต็มไปด้วยความเอาอกเอาใจ

“คิดว่าจะคุณจะอิ่มได้เหรอ ถ้าคุณยังเอาแต่จ้องผมแบบนั้น?” เจย์ดีดนิ้วแล้วเหลือบมองเธอ