แองเจลีนวางสายอย่างเร่งรีบด้วยความกลัวที่ว่าเธอจะเผยความรู้สึกของตัวเอง
เจย์จ้องโทรศัพท์ของเขาด้วยความงุนงง
ทำไมเธอถึงไม่พูดอะไรหลังจากที่โทรหาเขาล่ะ?
เขาโยนโทรศัพท์ไปข้าง ๆ และนอนลงบนเตียง ถึงกระนั้น เจย์ก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ในที่สุด เขาก็ลุกขึ้นอย่างหงุดหงิด หยิบเสื้อโค้ดข้าง ๆ เขาขึ้นมาและเดินออกไปด้านนอก
มาริลินเดินออกจากห้องและถามความด้วยความกังวลว่า “ที่รักคะ คุณจะไปที่ไหนดึกป่านนี้แล้ว?”
เจย์นิ่ง เขากำลังทำอะไรอยู่?
ชายที่มีความรับผิดชอบไม่ควรห่วงเรื่องผู้หญิงคนอื่นนอกจากภรรยาของตัวเอง
“ผมจะไปข้างล่างเพื่อสูดอากาศสดชื่นสักหน่อยน่ะ” เขาอารมณ์ไม่ดี
รอยยิ้มที่ขมขื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันงดงามของมาริลิน เธอเดินเข้าไปหาเจย์และเงยหน้ามองเขา เธอเตือนสติสามีที่พยายามที่นอกใจเธอโดยใช้สัญชาตญาณที่หลักแหลมในฐานะผู้หญิง
“ที่รักคะ พวกเขาพูดกันว่า คุณเริ่มมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้หญิงรวยและมีอิทธิพลคนหนึ่ง นั่นจริงไหมคะ?” การสอบถามของมาริลินดูเปราะบางและอ่อนแอมาก
เจย์ไม่รู้ว่าจะตอบเธออย่างไรอยู่ครู่หนึ่ง
ใช่หรือไม่ใช่ ไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องกับคำถามนี้
ยกตัวอย่างเช่น เมื่อคิดว่าก่อนหน้านี้เขากังวลเรื่องของแองเจลีนมากแค่ไหน เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขากำลังเขาใกล้เธอ
เขาไม่ใช่คนที่รู้วิธีโกหก
“ผมจะเลิกติดต่อกับเธอ ไม่ต้องห่วงนะ” สายตาของเขาดูแน่วแน่และเด็ดเดี่ยว
มาริลินยิ้มกว้างออกมา “ฉันดีใจที่ได้ยินแบบนั้นนะคะ”
เจย์มองมาริลินที่ดูไร้เดียงสาและตั้งสติว่าจะไม่ให้ผู้หญิงที่เปล่งประกายและงดงามอย่าแองเจลีนเข้าใกล้เธอ มาริลินไม่มีความสามารถที่จะแข่งขันกับเธอหรือจะไปสู้อะไรกับเธอได้ เธอไม่มีใครนอกจากเขา สามีของเธอที่เป็นเพียงคนเดียวที่จะปกป้องเธอได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!