อย่างไรก็ตาม มาริลินก็ดึงเขากลับมาสู่ความเป็นจริงที่โหดร้าย ทำให้เขารู้ตัวว่าเขาด้อยค่าและไม่สำคัญแค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าแองเจลีนที่ไร้ที่ติ
“ไปกันเถอะ” เขาจับมือของมาริลินและออกในทันที
หลังจากที่เจย์ออกไป โจเซฟีนก็เดินออกมาจากความมืด สายตาที่เห็นใจของเธอก็มองตามเจย์ไปขณะที่เธอตีปากตัวเองและถอนหายใจ “ผู้ชายที่น่าภาคภูมิใจอย่างเขาลงเอยกับผู้หญิงที่ต้อยต่ำและหยาบกระด้างแบบนั้นได้ยังไงนะ?”
ตาของแองเจลีนพล่ามัวไปด้วยน้ำตา “นั่นคือชะตากรรมของเขาในที่สุด”
โจเซฟีนรับบัตรสมาชิกระดับสูงสุดจากพนักงานขายและตักเตือนเธอว่า “หล่อนรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?”
พนักงานขายดูตกตะลึงงัน “ประธานของแกรนด์ เอเซียค่ะ”
พนักงานขายคนนั้นชำเลืองมองแองเจลีนเล็กน้อย จากนั้นจึงรีบขอโทษเธอ “ขออภัยค่ะ ดิฉันขออภัยจริง ๆ ดิฉัน…”
โจเซฟีนหันไปมองเจย์ จากนั้นก็ถามอีกครั้ง “หล่อนรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?”
พนักงานขายคนนั้นดูงุนงง
โจเซฟีนตอบว่า “ประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซีย”
พนักงานขายคนนั้นตกใจมากจนอ้าปากค้าง มีความบังเอิญแบบนี้ด้วยเหรอ? เธอเจอกับประธานของแกรนด์ เอเซียสองคนในวันเดียวจริง ๆ ใช่ไหม?
"เธอรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้ต้องทำอะไรในตอนที่เจอพวกเขาครั้งหน้า?”
“ค่ะ ค่ะ ทราบแล้วค่ะ”
โจเซฟีนตักเตือนพนักงานขายคนนั้นเพียงแค่สามประโยค ถึงกระนั้น การตักเตือนของเธอก็ทำให้หล่อนเหงื่อตก
“ไปกันเถอะ โจเซฟีน”
ความคิดของแองเจลีนล่องลอยออกไปในตอนที่เจย์จากไป
โจเซฟีนจับมือของแองเจลีนและกระซิบว่า “พี่อยากจะไล่ตามเขา ใช่ไหมล่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!