รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 9

“...” สีหน้าของเขามืดมนในชั่วพริบตา

ราวกับทามทอย คาดเดาได้ถึงสีหน้าของเขาในตอนนี้ พูดติดตลก “โธ่เอ๊ยๆ ฉันรู้ข่าวการหย่าของนายจากการค้นหายอดนิยมโดยไม่คาดคิด เป็นไงบ้าง ความรู้สึกที่โดนสวมเขามันดีไหม?”

“...ไปให้พ้น”

“ฮาๆ มายมิ้นท์เป็นผู้หญิงที่ดี นายมันไม่รู้จักเห็นคุณค่า เธออดทนกับความดื้อรั้นของนายมาหกปี ถ้าเป็นคนอื่นคงทิ้งนายไปนานแล้ว”

เปปเปอร์ไม่ชอบใจ “ฉันไม่ได้ชอบเธอ”

“ใช่ๆ นายชอบส้มเปรี้ยวคนนั้นใช่ไหม?”

ทามทอยเคยเจอส้มเปรี้ยวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

ต่างพูดว่าคนอยู่ในสนามจะมองไม่ทะลุ แต่คนนอกสนามจะมองได้ทะลุปรุโปร่ง เขาแค่มองก็ดูออกว่าคุณหนูตระกูลภักดีพิศุทธิ์นั้นเรื่องเยอะ

แต่เปปเปอร์...

ทามทอยกลับมีความประทับใจต่อมายมิ้นท์มาก เธอเพรียบพร้อมต่อเปปเปอร์ แถมยังดูแลตระกูลนวบดินทร์เป็นระเบียบเรียบร้อย อดทนต่อความยากลำบากและเสียงวิพากษ์วิจารณ์ น่าเสียดาย

เปปเปอร์หน้าบึ้งเล็กน้อย “นายแค่โทรมาเพื่อถากถางฉัน?”

“ฉันน่ะ แค่จะมาบอกนายว่า เมียเก่าของนายใช้เงินจำนวนมากเหมาทั้งชั้นของโกลเด้นทาวน์ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ถูกเธอเชิญไปร่วมงานเลี้ยง เอาล่ะไม่คุยแล้ว ฉันจะไปดูเต้น”

ปลายสายวางไป

เปปเปอร์มองมือถือด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นจึงยุ่งกับเอกสารต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ในเวลาต่อมา ผู้ช่วยเหมันตร์ก็เข้ามาอย่างกะทันหัน “คุณผู้ชาย ท่านย่า กลับมาแล้วครับ”

…

ภายในโกลเด้นทาวน์

การที่มายมิ้นท์เชิญทามทอยมา แท้จริงแล้วมีจุดประสงค์